Τα πέντε διηγήματα του ανά χείρας βιβλίου, διαπλέουν τον χρόνο στην περίοδο 1965-1989.
Τα πρόσωπα της αφήγησης παλινδρομούν από ένα παγιωμένο τραυματικό παρελθόν σ' ένα υπό διαμόρφωση άδηλο μέλλον, ενώ στο παρόν της αφήγησης αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και αγωνιούν για την ερμηνεία του κόσμου.
Η Εποχή ήταν άκαμπτα προσδιορισμένη. Η επιλογή στις πράξεις των προσώπων, με την επιβολή της ανάγκης, σχεδόν ανέφικτη. Έτσι τα πρόσωπα, δομώντας μιαν υποκειμενική άρνηση για κάθε κατάφαση, ζήσανε σε σύγκρουση με την Εποχή.
Ο έρωτας έγινε αποχαιρετισμός. Ο ορίζοντας της ουτοπίας χαμένος.
