Αν "η ζωή του δημιουργού είναι η τέχνη του" και αν "η τέχνη γεννάει ζωή", τότε ποιος είναι ο ρόλος του έρωτα, και γιατί τόσοι και τόσοι δημιουργοί υποτάχθηκαν σ' αυτόν με πάθος;
Το θέμα εξετάζεται από τον Henry James με ειρωνική αλλά βαθιά ανθρώπινη ματιά, καθώς ο έρωτας, η δημιουργικότητα, η χαρά της ζωής, η αφοσίωση και η έμπνευση συγκρούονται και επαναπροσδιορίζονται, προβάλλοντας τη βαθιά εξάρτηση της τέχνης της ζωής από την ίδια την τέχνη, αφήνοντας να εννοηθεί πως μπορεί ενίοτε η απόλαυση να καταστέλλει τη δημιουργία, αλλά εξίσου συχνά η παραγωγή ενός έργου μπορεί να βασίζεται σε μια πλάνη.