Σεπτέμβρης 1913. Το Σωματείο των Ενωμένων Ανθρακωρύχων Αμερικής προκηρύσσει απεργία στα ορυχεία του Κολοράντο.
Η απεργία θα διαρκέσει 14 μήνες. Όμως, την άνοιξη του 1914, η πολιτεία δεν μπορεί να συντηρεί τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και δίνει την έγκριση στις εταιρίες να χρηματοδοτήσουν τη σύσταση ιδιωτικής πολιτοφυλακής η οποία θα φοράει τις στολές της Εθνικής Φρουράς. Στις 20.4.1914, τρεις φρουροί εμφανίζονται στον καταυλισμό του Λάντλοου και απαιτούν από τον αρχηγό των εργατών, Λούις Τίκας (Ηλίας Σπαντιδάκης από το Ρέθυμνο), να τους παραδώσει δύο Ιταλούς συνδικαλιστές. Εκείνος τους ζητάει επίσημο ένταλμα, το οποίο δεν υπάρχει.
Μετά από διαπραγματεύσεις, οι «εθνοφρουροί» εισβάλλουν στον καταυλισμό. Διώχνουν τους απεργούς, σκοτώνουν 18 άτομα, εκ των οποίων 10 παιδιά από 3 μηνών έως 11 ετών, και καίνε τις σκηνές. Την κηδεία των θυμάτων, στις 27.4.1914, θα ακολουθήσουν χιλιάδες εργάτες.
Ο Άπτον Σίνκλερ στήριξε το έργο του, "Ο Βασιλιάς Άνθρακας", σ' αυτήν την απεργία των ανθρακωρύχων.
Ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος και πολιτικός συγγραφέας Άπτον Μπελ Σίνκλερ (1878-1968) αναμφίβολα άφησε τη σφραγίδα του στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, συγγράφοντας πάνω από 90 βιβλία, έχοντας κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ (1943) και έχοντας επηρεάσει γενικά την πολιτική και κοινωνική ζωή των Η.Π.Α. με τις μεταρρυθμιστικές ιδέες του. Ο Σίνκλερ έζησε φτωχικά με τον αλκοολικό πατέρα του και πλούσια με τους παππούδες του και έτσι τα αντιφατικά βιώματά του έγιναν η μαγιά για τις κατοπινές σοσιαλιστικές του πεποιθήσεις. Αποφοίτησε από το Κολέγιο της Πόλης της Νέας Υόρκης το 1897 και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος. "Η ζούγκλα" (1906), δηλαδή το έκτο κατά σειρά έργο του, αποτέλεσε σταθμό τόσο για τη δική του καταξίωση όσο και για την ιστορία του νατουραλιστικού, προλεταριακού μυθιστορήματος. Είναι ένα βιβλίο εμπνευσμένο από τη δημοσιογραφική του έρευνα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στη βιομηχανία των ζωικών τροφίμων, που είχε ως αποτέλεσμα τη θέσπιση νομικών διατάξεων για τις προδιαγραφές παραγωγής. Ο Σίνκλερ συνέβαλε στην ίδρυση της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών το 1920. Στο συγγραφικό του έργο ακολούθησε μια σειρά με θέματα της επικαιρότητας, όπως το "Πετρέλαιο" (1927), που αναφερόταν σε μια αληθινή υπόθεση διαφθοράς πολιτικών προσώπων, και η "Βοστόνη" (1928), βιβλίο βασισμένο στην υπόθεση Σάκο και Βαντσέτι. Όσα έργα του Σίνκλερ συμβάδιζαν με την κομουνιστική προπαγάνδα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στην τότε Ρωσία. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης ο Σίνκλερ οργάνωσε ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα για την καταπολέμηση της φτώχειας και μάλιστα το 1934 κατέβηκε στις εκλογές ως υποψήφιος κυβερνήτης της Καλιφόρνιας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, χωρίς όμως να εκλεγεί. Η επόμενη μεγάλη συγγραφική επιτυχία του ήταν μια σειρά έντεκα μυθιστορημάτων, βασισμένων σε σύγχρονα ιστορικά γεγονότα, όπως το "Τέλος του κόσμου" (1940) και τα "Δόντια του δράκου" (1942), που του χάρισε και το Βραβείο Πούλιτζερ. Το 1934 έγραψε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο "Αμερικανικό προκεχωρημένο φυλάκιο: Βιβλίο αναμνήσεων", το οποίο αργότερα, αναδιαμορφωμένο και συμπληρωμένο, το εξέδωσε υπό τον τίτλο "Η αυτοβιογραφία του Άπτον Σίνκλερ" (1962). Τέλος, δημοσιοποίησε και μια συλλογή επιστολών του με το βιβλίο "Η ζωή μου σε επιστολές" (1960).
