Άπαντα 8

Περί δηλητηρίων φαρμάκων, Περί ιοβόλων, Περί λίθων, De herbis femininis
Συγγραφέας : Διοσκουρίδης
Μεταφραστής : Φιλολογική Ομάδα Κάκτου
Εκδότης : Κάκτος
Έτος έκδοσης : 2000
ISBN : 9789603528555
Σελίδες : 292
Τόμος : 8
Σχήμα : 21x13
Κατηγορίες : Φαρμακογνωσία Ιατρική, Ελληνική και ρωμαϊκή
Σειρά : Αρχαία Ελληνική Γραμματεία: Οι Έλληνες

Τιμή ebooks.gr: 8.90 €
Τιμή εκδότη: 12.72 €




Περί δηλητηρίων φαρμάκων :Τα δηλητήρια. Πρόληψη και θεραπεία. Ενδεικτικά: Κανθαρίδα, βούπρηστη, σαλαμάνδρα, δορύκνιο, ακόνιτο, κορίανδρος, κώνειο, μανδραγόρας, όπιο, παπαρούνα, γύψος, υδράργυρος, βδέλλες κ.ά. Περί ιοβόλων: Σχετικά με τα ζώα που φέρουν δηλητήριο. Επίσης για τη λύσσα (ο λυσσασμένος σκύλος). Περί λίθων: Γλωσσάριο των βασικών ορυκτών και των ιατρικών τους χρήσεων. De herbis femininis: Λατινική μετάφραση κάποιων κεφαλαίων από το έργο του Διοσκουρίδη Περί ύλης ιατρικής. Ενδεικτικό για την αντιμετώπιση των αρχαίων κειμένων από τους μεταγενέστερους στον λατινόφωνο κόσμο.

Γεννήθηκε στην Ανάζαρβο της Κιλικίας και έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ήταν γιατρός στο ρωμαϊκό στρατό και θεωρείται ο σημαντικότερος φαρμακολόγος της Αρχαιότητας. Εκπαιδεύτηκε στην Ταρσό, η οποία ήταν το διασημότερο βοτανολογικό-φαρμακολογικό κέντρο της εποχής και ταξίδεψε πολύ για να συλλέξει εμπειρίες από διάφορες περιοχές. Με προσωπική αυτοψία και συμβουλευόμενος παλαιότερη βιβλιογραφία, έγραψε στην ελληνική γλώσσα σε πέντε τόμους το κυριότερο έργο του "Περί Ύλης Ιατρικής" (De Materia Medica). Ένα ακόμα βιβλίο του για φάρμακα θεωρήθηκε από τον Γαληνό (129-199 μ.Χ.) ως το πληρέστερο και πιο θεμελιωμένο βιβλίο της εποχής. Ένα τρίτο βιβλίο με τίτλο "Περί Απλών Φαρμάκων" που παλαιότερα θεωρείτο ψευδεπώνυμο, αποδίδεται πλέον από τους περισσότερους ερευνητές στον Διοσκουρίδη. Άλλα, επίσης φαρμακολογικά βιβλία, είναι αμφισβητούμενα, επειδή φαίνεται να μιμούνται το στιλ του μεγάλου φαρμακολόγου, θεωρούνται όμως νεότερα. Αν και ο Διοσκουρίδης είχε στόχο να μείνει στο επίπεδο της φυσιοκρατίας, δεν απέφυγε στο βιβλίο του την αναφορά μερικών "μαγικών" ουσιών, οι οποίες φαίνεται ότι ήταν διαδεδομένες εκείνη την εποχή. Τα φαρμακολογικά βιβλία του Διοσκουρίδη μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές και ανατολικές γλώσσες και αποτέλεσαν βασικά εγχειρίδια μέχρι την Αναγέννηση. Με την ανάδειξη της οργανικής χημείας από το 19ο αιώνα, υποχώρησαν οι συνταγές του Διοσκουρίδη με βοτανολογικά στοιχεία, οι οποίες χρησιμοποιούνται όμως παραλλαγμένες στη λαϊκή πρακτική και στην ομοιοπαθητική.


Από το κρατίδιο του 19ου αιώνα στην ισχυρή Ελληνική Δημοκρατία του 21ου Η "Πολεμική Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας" είναι πάνω απ' όλα ανάγνωσμα πατριδογνωσίας, που παρουσιάζει με σαφήνεια την περιπετειώδη διαδρομή μας μέχρι την εθνική ολοκλήρωση. Αποφεύγοντας συνηθισμένες υπερβολές, οι ιστορικοί που υπογράφουν το τρίτομο αυτό έργο, καταγράφουν όχι μόνο τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση, αλλά και τα λάθη που σημάδεψαν τους αγώνες των Ελλήνων τον 20ο αιώνα. Η χαρά της Απελευθέρωσης από τη γερμανική κατοχή δεν κρατάει πολύ για τη χώρα μας. Την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος ανοικοδομεί τα ερείπια από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Έλληνες επιδίδονται σ' έναν αδυσώπητο εμφύλιο αλληλοσπαραγμό. Βγαίνοντας από τον Εμφύλιο, η Ελλάδα βρίσκεται στον Ψυχρό Πόλεμο ταγμένη με την πλευρά της Δύσης. Συμμετέχει στην εκστρατεία της Κορέας, ενώ σε μείζον εθνικό ζήτημα αναδεικνύεται το Κυπριακό το οποίο, από τη δεκαετία του '50 μέχρι σήμερα, καθορίζει σχέσεις καχυποψίας με τους μεγάλους συμμάχους της. Παράλληλα, όμως, η χώρα μας αναρρώνει από τα τραύματα της Κατοχής και του Εμφυλίου, προσπαθεί να αποκαταστήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και γίνεται πλήρες και ισότιμο μέλος των ισχυρότερων διεθνών οργανισμών. Ο τρίτος τόμος περιέχει τα κεφάλαια: - ΙΑ': Στάθης Καλύβας, Νίκος Μαραντζίδης, "Ο Εμφύλιος Πόλεμος" (με βιβλιογραφία) - ΙΒ': Ευάνθης Χατζηβασιλείου, "Επιβιώνοντας στον μεταπολεμικό κόσμο" (με βιβλιογραφία) - ΙΓ': Ιωάννης Στεφανίδης, "Το Κυπριακό Ζήτημα, 1950-1974" (με βιβλιογραφία) - Ανθολογία κειμένων για το Κυπριακό Ζήτημα - Χρονολόγιο: Ελλάδα - Χρονολόγιο: Κόσμος

 


Γεννήθηκε στην Ανάζαρβο της Κιλικίας και έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ήταν γιατρός στο ρωμαϊκό στρατό και θεωρείται ο σημαντικότερος φαρμακολόγος της Αρχαιότητας. Εκπαιδεύτηκε στην Ταρσό, η οποία ήταν το διασημότερο βοτανολογικό-φαρμακολογικό κέντρο της εποχής και ταξίδεψε πολύ για να συλλέξει εμπειρίες από διάφορες περιοχές. Με προσωπική αυτοψία και συμβουλευόμενος παλαιότερη βιβλιογραφία, έγραψε στην ελληνική γλώσσα σε πέντε τόμους το κυριότερο έργο του "Περί Ύλης Ιατρικής" (De Materia Medica). Ένα ακόμα βιβλίο του για φάρμακα θεωρήθηκε από τον Γαληνό (129-199 μ.Χ.) ως το πληρέστερο και πιο θεμελιωμένο βιβλίο της εποχής. Ένα τρίτο βιβλίο με τίτλο "Περί Απλών Φαρμάκων" που παλαιότερα θεωρείτο ψευδεπώνυμο, αποδίδεται πλέον από τους περισσότερους ερευνητές στον Διοσκουρίδη. Άλλα, επίσης φαρμακολογικά βιβλία, είναι αμφισβητούμενα, επειδή φαίνεται να μιμούνται το στιλ του μεγάλου φαρμακολόγου, θεωρούνται όμως νεότερα. Αν και ο Διοσκουρίδης είχε στόχο να μείνει στο επίπεδο της φυσιοκρατίας, δεν απέφυγε στο βιβλίο του την αναφορά μερικών "μαγικών" ουσιών, οι οποίες φαίνεται ότι ήταν διαδεδομένες εκείνη την εποχή. Τα φαρμακολογικά βιβλία του Διοσκουρίδη μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές και ανατολικές γλώσσες και αποτέλεσαν βασικά εγχειρίδια μέχρι την Αναγέννηση. Με την ανάδειξη της οργανικής χημείας από το 19ο αιώνα, υποχώρησαν οι συνταγές του Διοσκουρίδη με βοτανολογικά στοιχεία, οι οποίες χρησιμοποιούνται όμως παραλλαγμένες στη λαϊκή πρακτική και στην ομοιοπαθητική.

-->



e-mail Facebook Twitter