Η Ηλέκτρα στις "Χοηφόρες" του Αισχύλου θέλει την εκδίκηση, αλλά, αν ήταν, να μη μάτωναν τα χέρια της. Η "Ηλέκτρα" του Ευριπίδη είναι ένα στενόκαρδο και εγωκεντρικό πλάσμα μ' ένα ακραίο μίσος, για να φτάσει μετά σχεδόν στη μεταμέλεια. Στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή δε διέταξε κανείς το φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. Η Ηλέκτρα έχει πάρει σταθερή απόφαση κι ο Ορέστης έχει σταθερό χέρι. Εδώ δεν υπάρχουν Ερινύες για να διώξουν τους μητροκτόνους. Ερινύες είναι τα παιδιά του Αγαμέμνονα για τους ενόχους. Δεν υπάρχουν δικαστήρια για να δικάσουν τον Ορέστη. Ο Χορός τον απαλλάσσει. Στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή δεν υπάρχει μεταμέλεια. Κανείς θεός δε βάζει εδώ το χέρι του για να επιβάλει ή να ματαιώσει τη δικαιοσύνη που επέρχεται.
(Στάθης Δρομάζος, "Αρχαίο Δράμα", Εκδ. Κέδρος)
