Οι πινιάτες του δον Φουλχένσιο ήταν οι πιο φημισμένες σ’ ολόκληρο το Μεξικό. Κι αυτό επειδή δεν τις πουλούσε άδειες αλλά γεμάτες.
Απ’ αυτόν οι γονείς της Πεπίτα αγόρασαν για τα πρώτα της γενέθλια μια πινιάτα γεμάτη καραμέλες. Απ’ αυτόν αγόρασαν και για τα δεύτερά της γενέθλια μια πινιάτα γεμάτη σοκολατάκια. Απ’ αυτόν πήραν και την πινιάτα για τα τρίτα της γενέθλια, τότε που για πρώτη φορά πήγε και η Πεπίτα μαζί τους για να τον γνωρίσει. Έκτοτε κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει. Κάθε χρονιά η Πεπίτα έλεγε στον δον Φουλχένσιο με τι ήθελε να γεμίσει την πινιάτα της. Κι εκείνος κάθε χρονιά ακολουθούσε πιστά την επιθυμία της, ωστόσο μέσα από την πινιάτα έβγαινε κάτι διαφορετικό. Κάτι που χαλούσε το πάρτι. Κάθε χρονιά. Μέχρι την τελευταία. Μέχρι την τελευταία πινιάτα...
Ένα βιβλίο που μιλά με πολύ διασκεδαστικό τρόπο για τις μεγάλες αλήθειες που μπορεί να κρύβονται σε πολύ μικρά πράγματα.
