Στις "Ιστορίες από το αρχιπέλαγος Φουάν" τίθενται ερωτήματα, κλονίζονται βεβαιότητες: στην αναμονή μιας συνάντησης, γωνία Ομήρου και Σκουφά με τους Tindersticks στα ακουστικά· στην απάντηση ενός φυλακισμένου κυκλωμένου από τα αόρατα κάγκελα του ορίζοντα· στο μέγα μυστικό που ο Δον Μπαζίλιο, σημαίνων κάτοικος της Γκαλόνα, ξεψυχά χωρίς ποτέ να μάθει· στην αίρεση των νεμοϊστών και την αέναη διαδικασία μύησης? στη συγκατάβαση του Σίσυφου μπροστά στο δυσβάστακτο μαρτύριό του· στο μακρινό "λυτρωτικό" ταξίδι στο Ζετσούμπο του Αρχιπελάγους Φουάν· στο κέρμα που επιστρέφει, παραδομένο στη βαρύτητα, μπροστά στο δίλημμα ενός τρίστρατου· στο μοναδικό λογοτεχνικό πόνημα του Γάλλου Αυγούστου Ρεϊμόν Le prophete. Πίσω από όλες αυτές τις φαινομενικά ετερόκλητες ιστορίες, κάθε φορά αναδύεται η προσπάθεια του συγγραφέα να αποδώσει -με λόγια- αυτό που "μοιάζει να υπάρχει εκεί έξω, το οποίο θέλει να ειπωθεί, αλλά ίσως δεν είναι τα λόγια ο τρόπος του". Ή τη ματαιότητα του χρόνου "που, όπως πάντα, απαιτεί να βιωθεί".