Μέσα του 19ου αιώνα, στη μικρή (φανταστική) πόλη του Κουίννιπακ. Η ζωή μιας ολόκληρης κοινότητας περιστρέφεται γύρω από την πανέμορφη Τζουν Ράιλ και τον σύζυγό της, διευθυντή του ομώνυμου υαλουργείου. Στο Κουίννιπακ όλοι έχουν τη δική τους τρέλα: ο Πέκις, ο εκκεντρικός εφευρέτης του ανθρωπόφωνου, μιας ορχήστρας της οποίας το κάθε μέλος τραγουδάει μία μόνο νότα, την ίδια πάντα, ο Πεχντ, ο νεαρός βοηθός του, ορφανός και ντυμένος πάντα με το ίδιο τεράστιο ταλαιπωρημένο σακάκι, η Αμπέγκ, χήρα ενός άντρα που ποτέ δεν παντρεύτηκε, ο Ορό, ο Γάλλος αρχιτέκτονας που ονειρεύεται τεράστιες διάφανες κατασκευές από γυαλί, η Ελίζαμπεθ, η ατμομηχανή... Τα Κάστρα της οργής, το πρώτο μυθιστόρημα του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, είναι ένα βιβλίο ονειρικό και παράξενο, δομημένο σαν μια μουσική φούγκα όπου ο κάθε ήρωας τραγουδάει την παρτιτούρα του με ακρίβεια και ηδονή.

 

Ο Αλεσσάντρο Μπαρίκκο γεννήθηκε το 1958 στο Τορίνο. Έχει γράψει αρκετά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια. Το "Όνειρα από γυαλί", 1991 (Εκδόσεις Πατάκη, 2001), το πρώτο του μυθιστόρημα, έφτασε στη "μικρή λίστα" του βραβείου Campiello στην Ιταλία και τιμήθηκε με το Prix Medicis etranger στη Γαλλία. Ο "Ωκεανός", 1993 (Εκδόσεις Πατάκη, 1999), πήρε τα βραβεία Viareggio και Palazzo al Bosco στην Ιταλία. Ακολούθησε το "Μετάξι", 1996 (Εκδόσεις Πατάκη, 1997), που μεταφράστηκε σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες και μεταφέρθηκε στο σινεμά, ενώ το 2004 εξέδωσε και μια σύγχρονη εκδοχή της "Ιλιάδας" (Εκδόσεις Πατάκη, 2006). Στα ελληνικά κυκλοφορούν επίσης τα έργα του "Χιλιαεννιακόσια: Ένας μονόλογος", 1994 (Άγρα, 2002), "City", 1999 (Εκδόσεις Πατάκη, 2001), "Χωρίς αίμα", 2002 (Εκδόσεις Πατάκη, 2005), "Ιστορία σαν παραμύθι", 2005 (Εκδόσεις Πατάκη, 2008) και "Προς Εμμαούς", 2009 (Εκδόσεις Πατάκη, 2012).