"Θα θέλατε κι εσείς λίγη ευτυχία;"
Η Χριστίνα σήκωσε το χέρι της και, κουνώντας αρνητικά το κεφάλι, έκανε μεταβολή κι άρχισε να απομακρύνεται.
Την επόμενη στιγμή το άγνωστο κορίτσι τής έδωσε μια κάρτα. Ήταν λευκή με ανάγλυφα μαύρα γράμματα.
"Αν αλλάξετε γνώμη", της είπε απλώς.
"Λουλούδια της Ευτυχίας".
Η Χριστίνα την έχωσε στην πίσω τσέπη του τζιν παντελονιού της κι ίσως αργότερα να έκανε μια έρευνα σχετικά μ' αυτή την παράξενη εταιρεία που υποσχόταν δίχως εξηγήσεις και με αφέλεια ευτυχία.


Ένα ανθοπωλείο, κάποιο θαμμένο μυστικό και, πίσω από τη βιτρίνα, μια μυστηριώδης γυναίκα
που δρα ως άλλος Ρομπέν των Δασών, προσφέροντας λευκά γαρίφαλα και ευκαιρίες σ' εκείνους που έχουν ανάγκη από λίγη ευτυχία. Ποια είναι όμως στ' αλήθεια αυτή η γυναίκα; Ένα ταξίδι στα άδυτα της ψυχής των ανθρώπων, στα λουλούδια που μεταμορφώνονται και γίνονται σύμβολα αγάπης, φιλίας, έρωτα, ειλικρίνειας και γενναιότητας σε μια εποχή που η ευτυχία μοιάζει να είναι ένα άπιαστο ιδανικό.

Η Μαρία Στεφάνου γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα δυτικό προάστιο της Αθήνας. Από μικρό παιδί τη μάγευε ο χώρος του θεάτρου και το όνειρό της ήταν όταν μεγαλώσει να γίνει ηθοποιός. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο ασχολήθηκε ενεργά με το ερασιτεχνικό θέατρο συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις από την ηλικία της εφηβείας και για αρκετά χρόνια μετέπειτα. Αργότερα, παρακολούθησε στο Θέατρο των Αλλαγών μαθήματα υποκριτικής, κινηματογράφου και σεναρίου. Η συγγραφή προέκυψε εντελώς τυχαία και καθαρά ερασιτεχνικά, ώσπου σταδιακά εξελίχθηκε και έγινε αναγκαίος τρόπος έκφρασης. Σήμερα, συνεχίζει να ζει σε δυτικό προάστιο της Αθήνας με τον σύζυγο και την τετράχρονη κόρη της, ενώ παράλληλα εργάζεται σε γνωστή εμπορική επιχείρηση.
Το 2011 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο "Σιωπή στο σκοτάδι" ακολούθησε το "Νοέλια, Η προφητεία του Μαύρου Ρόδου" το οποίο και ολοκληρώθηκε το 2013 με την έκδοση του "Νοέλια, Η επιστροφή του Λευκού Ρόδου".