Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται κείμενα που γράφτηκαν στο διάστημα μιας δεκαεπταετίας και σηματοδοτούν τους σταθμούς μιας προσωπικής διαδρομής στο χώρο μελέτης της νεοελληνικής λογοτεχνίας, κυρίως. Μιας διαδρομής που σημαδεύτηκε από την αγάπη της συγγραφέα για τη γλώσσα, από την πεποίθηση πως ο πλακούς της γλώσσας είναι η λογοτεχνία και από τα χρόνια της αγγλικής μαθητείας της στα κηρύγματα της δομικής και της μεταδομικής θεωρίας της αφήγησης, τη δεκαετία του 1980. Τα κείμενα του τόμου αυτού δεν υπήρξαν, ωστόσο, οι μόνοι κόμβοι αυτής της πορείας. Αυτό που επίσης έντονα χρωμάτισε όλα αυτά τα χρόνια ήταν η ερευνητική ανησυχία γύρω από τη μέθοδο προσέγγισης και μελέτης των κειμένων, ο προβληματισμός δηλαδή γύρω από την ανάγκη ενός μεθοδολογικού αναστοχασμού στο ευρύτερο φάσμα των ανθρωπιστικών σπουδών.

Η Μαρία Κακαβούλια γεννήθηκε στην Αθήνα (1956), σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θεωρία λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Birmingham της Αγγλίας. Δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία και γλώσσα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου της Γερμανίας και από το 1996 διδάσκει υφολογία ρητορική και θεωρία της αφήγησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει εκδώσει το βιβλίο Interior monologue and its discursive formation in M. Axioti's "Δύσκολες νύχτες" (Universitat Munchen 1992). Έχει δημοσιεύσει κριτικά άρθρα, δοκίμια και κριτικές βιβλίου στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.