Με τη Σόφη ήμαστε φίλες από πάντα. Κολλητές. Κάθε φορά που έπαιρνε ένα καινούργιο παιχνίδι,
αμέσως μου τηλεφωνούσε. Μεμιάς έτρεχα στο σπίτι της για να το δω.
Η Σόφη έπαιζε και εγώ κοίταζα. Όταν εκείνη κουραζόταν, έπαιζα και εγώ. Ωραία ήταν!
Ποτέ δεν μαλώναμε. Κάναμε αυτό που ήθελε, τρώγαμε αυτό που της άρεσε και βλέπαμε πάντα τις ταινίες που αγαπούσε.
Περνούσαμε τέλεια!
Τη μέρα όμως που η δασκάλα μας, η κυρία Όλγα, μας ζήτησε να κάνουμε μια εργασία, όλα άλλαξαν...
