Σε πλοίο φάντασμα
γεμάτο στοχασμένους
λαθρεπιβάτης
Φωτεινά μέτωπα λάμπουν στην ομίχλη.
Ένα μπλε φόντο, αρυτίδωτο, γαλήνιο
Δεν τρίζουν οι αρμοί στο ακύμαντο
δεν έχει σιδερά αμόνι
για αλυσίδες
μπάρκο ελεύθερο
ανάλαφρο
με αυτοφυή φτερά ταξιδιάρικα.
Πόση κάλμα στον ύπνο του ο Αίολος!
σαν γαλανά βαλτόνερα ο ωκεανός
ίχνος αφρών
μόνο καθρέφτισμα αστεριών και οραμάτων.
Είναι και κάτι ψυχές ολόλευκες
παλιές
νυχτερινοί γλάροι
ώριμοι ναυτεργάτες
του ονείρου.
Στη θάλασσα των λογισμών μου ταξιδεύω!
Γύρω μου νερό
και αντανάκλαση πόθων
μέσα μου
δάσος, βουνά, ρυάκια, πουλιά.
