Αν είμαστε στα αλήθεια φτιαγμένοι "από την ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα", τότε στις φλέβες μας κυλάει το αίμα που έχυσαν όσοι ονειρεύτηκαν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Σε αυτούς, τους αθώους του οράματος, με δέος, σεβασμό και τιμή είναι αφιερωμένες οι ιστορίες αυτού του βιβλίου. Όλες τους αναφέρονται στα πέτρινα μετ-εμφυλιακά χρόνια και έχουν πραγματικό υπόβαθρο.

Ο Πέτρος Ανταίος (λογ. ψευδώνυμο του Σταύρου Γιαννακόπουλου), γεννήθηκε στην Προύσα και μεγάλωσε στην Μυτιλήνη, σε περίοδο ανθοφορίας της Λεσβιακής Πνευματικής Άνοιξης. Άρχισε να δημοσιεύει στα νεοελληνικά γράμματα από 18 χρονών. Σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική και αργότερα στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο Γκόρκι της Μόσχας. Τις μέρες της εισβολής των ναζί στην Ελλάδα ίδρυσε τη "Φιλική Εταιρεία Νέων". Ήταν γραμματέας της ΚΕ του ΕΑΜ των νέων, από τους οργανωτές της ΕΠΟΝ και επικεφαλής των επονιτών ανταρτών του ΕΛΑΣ (η μαρτυρία του "Πώς ιδρύσαμε την ΕΠΟΝ" διασώζεται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου, "Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Ελληνική Αριστερά", Εστία, 2005). Στην υπερορία σε συνεργασία με τον Έρενμπουργκ, την Αιχμάτοβα και άλλους σοβιετικούς συγγραφείς παρουσίασε έργα τριάντα σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων. Έργα του δημοσιεύτηκαν στα ρωσικά και στις κυριότερες γλώσσες των λαών της πρώην ΕΣΣΔ, καθώς και μεγάλος αριθμός άρθρων του στο κεντρικό τύπο της Μόσχας, φωτίζοντας τους αγώνες, τις δοκιμασίες και τις πνευματικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού. Μετά τον επαναπατρισμό του εξέδωσε πολλά έργα του (μεταξύ των οποίων δύο μυθιστορήματα και μια συλλογή διηγημάτων) και μεταφράσεις Πούσκιν, Τολστόι, Μπούνιν, Μαγιακόφσκι, Ριμπακόφ, Τουργκένιεφ, Ντοστογιέφσκι κ.ά.