To βιβλίο ερευνά τις διατροφικές παραδόσεις στο βόρειο τμήμα του Νομού Θεσσαλονίκης, όπου σε μια μικρή γεωγραφική περιοχή, αλλά ακόμη και στο ίδιο χωριό, συνυπάρχουν η τοπική μακεδονική παράδοση, η παράδοση της Ανατολικής Θράκης, η ποντιακή, η μικρασιατική και η σαρακατσάνικη παράδοση. Από τα περίπλοκα εδέσματα της Ανατολικής Θράκης, δείγματα δίχως άλλο ευημερίας, μέχρι τα ταπεινά "φαγάκια" του Πόντου, που σκοπό είχαν να κατευνάσουν την πείνα, ξεδιπλώνεται ένας παραμελημένος πλούτος, με ποικιλία στα υλικά και τις γεύσεις, φαντασία στις ονομασίες και, κυρίως, χαρά της ζωής, είτε αυτή είναι αγώνας επιβίωσης, είτε γλέντι.
