ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ
Κάθε σκαμπίλι της ζωής
εμένα άνοιγε πληγή,
όμως με την υπομονή
έπαυε να αιμορραγεί,
την έγιανα με χάδι,
μα έμενε σημάδι.
Σκαμπίλια έφαγα πολλά
μέχρι βαθιά στα σωθικά,
μα πάλευα μες στη ζωή
να τη γιατρεύω την πληγή
και αν έχω τα σημάδια
καρδιά δεν έχω άδεια.
Αυτά μου 'πλασαν την ψυχή,
κάναν τη σκέψη μου σοφή,
στον πόνο να μη σταματώ,
για τη χαρά να προσπαθώ,
έχω καρδιά γιορτάτη
στον πόνο δείχνω πλάτη.
