Η μικρή ανθολογία «Σα μουσική, την νύχτα... - Γαλλικά ποιήματα αποχαιρετισμού" φέρει για ευνόητους... εμπορικούς λόγους όσο μπορεί καθησυχαστικότερο τίτλο υπεκφυγής αντί για εκείνον που φορούσε όταν σταδιακά δημοσιευόταν από το 1993 έως το 2003: τότε ονομαζόταν "Μικρή γαλλική ανθολογία θανάτου". Ο τίτλος της ανθολογίας δανείζεται το πρώτο ημιστίχιο από τον τελευταίο στίχο του καβαφικού ποιήματος «Φωνές».

Η επιλογή των ποιημάτων είχε ως μόνο κριτήριο την υποκειμενική αποτύπωση ενός συγκεκριμένου κλίματος, γι' αυτό άλλωστε και η παρούσα συγκέντρωσή τους μόνον αυτή τη φιλοδοξία διατηρεί - και καμιά άλλη, ιδίως φιλολογικής ή ιστορικής τάξεως.

Οι ποιητές που παρελαύνουν, πλην ενός, έχουν ζήσει από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα. Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει σύντομα βιογραφικά τους. Στο "Παράρτημα" γλίστρησαν μόλις τέσσερα ποιήματα-τραγούδια του θρυλικού chansonnier Georges Brassens (1921-1981), με τον όποιο έχω ασχοληθεί άλλοτε συστηματικά.
[...]

Γ. Β.