Η αγάπη μιας βιολετί Ανεμώνης για έναν λευκό Κρίνο ήταν υπεύθυνη για τη βαθιά επιθυμία της
να γίνει Πεταλούδα.
... Μ' ένα απλό φτερούγισμα θ' ανοιγόκλεινε τα μεγάλα της φτερά, θα γέμιζε τον άνεμο με μυρωμένα κύματα και δίνες, θα γινόταν χρήσιμη... και όμορφη...
Όμως στον αγρό ήταν παραδεκτή η άποψη ότι ξωτικά και νεραϊδοκόρες περιδιάβαιναν με ένα σημειωματάριο στο χέρι. Λεγόταν μάλιστα ότι αναλάμβαναν με τον Μαγικό Αυλό τους να ξυπνούν την "Πραγματοποίηση". Βεβαίως στη δική μας Ιστορία δεν υπήρχε νεράιδα. Ή μήπως υπήρχε;
