Η Νανά, φημισμένη εταίρα της Ρώμης του 1500, αναλαμβάνει να διδάξει τα μυστικά της τέχνης της στην κόρη της, την Πίπα. Έτσι, μαθαίνουμε πώς πρέπει να τρώει και να μιλάει μια αξιοπρεπής πόρνη, πώς να φέρεται στον εραστή και στους φίλους του και τι κόλπα να κάνει στο κρεβάτι. Μια παρωδία πλατωνικού διαλόγου γραμμένη από την απολαυστική πένα του Αρετίνο, ενός συγγραφέα που έτρεμαν οι ισχυροί της εποχής, φτάνοντας στο σημείο να τον "εξαγοράζουν" με δώρα για να μην ασχοληθεί μαζί τους στα έργα του.

Ιταλός συγγραφέας, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας του 16ου αιώνα (1492 - 1556), που έμεινε γνωστός για την αιχμηρότητα της πένας και των σατιρικών γραπτών του. Ο Πιέτρο Αρετίνο γεννήθηκε στο Arezzo, από όπου πήρε το όνομά του. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τα παιδικά του χρόνια. Σε ηλικία 20 ετών ζούσε στην Περούτζια, ίσως σπουδάζοντας τέχνη, και εκεί έγραψε τα πρώτα του ποιήματα. Το 1517 μετακόμισε στη Ρώμη και έγινε γνωστός στην αυλή του πάπα Λέοντα Ι΄. Εκεί άρχισε να γράφει σατιρικά έργα, βασισμένα στα κουτσομπολιά της αυλής και τις πολιτικές εξελίξεις. Γρήγορα κίνησε την προσοχή του καρδινάλιου Τζούλιο των Μεδίκων, που τον πήρε υπό την προστασία του, με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει την εκλογή του σε πάπα, πράγμα που δεν έγινε όμως. Μετά την αποτυχία του Τζούλιο, ο Αρετίνο έζησε στη Μάντουα για ένα διάστημα. Γύρισε στη Ρώμη το 1523, όταν ο Τζούλιο εξελέγη πάπας Κλημέντιος Ζ΄. Αναγκάστηκε όμως να φύγει για λίγο τον επόμενο χρόνο μετά τη δημοσίευση του έργου του "I sonetti lussuriosi" ("Ακόλαστα σονέτα"), μια συλλογή από σονέτα βασισμένα σε πορνογραφικές γκραβούρες του Τζούλιο Ρομάνο. Η φήμη και η δημοτικότητά του μεγάλωναν και συνέχισε να γράφει σατιρικά ποιήματα και "φιλιππικές" επιστολές, με αποτέλεσμα να τον ονομάσει ο Αριόστο "Μάστιγα των πριγκίπων". Το 1525 υποχρεώθηκε να φύγει μόνιμα από τη Ρώμη, όταν ένας πληρωμένος δολοφόνος του επισκόπου Τζιοβάνι Τζιμπέρτι, που είχε γίνει στόχος της σάτιράς του, τον μαχαίρωσε και κόντεψε να τον σκοτώσει. Πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στη Βενετία, όπου έγραψε και τα περισσότερα έργα του. Συνέχισε επίσης να γράφει πάμπολλες επιστολές και ζούσε εν μέρει από τα δώρα που του έκαναν ισχυροί της εποχής, ανάμεσά τους και ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας, για να αποφύγουν τις σάτιρές του. Πέθανε στη Βενετία το 1556. Γνωστά έργα του είναι: "Opera nova", 1512, "Pasquinate", 1517, "Farza", 1525, "La corigiana", 1525, "Sonetti lussuriosi", 1526, "Il Marescalco", 1527, "I primi tre canti di Marfisa", 1533, "Passione di Gesu", 1534, "Ragionamento della Nanna e dell'Antonia", 1534, "Salmi", 1534, "Humanita di Cristo", 1535, "Dialogo nel quale la Nanna insegna a la Pippa (Ragionamenti, Sei giornate)", 1536, "Genesi", 1538, "Lettere", 1538, "Vita di Maria Vergine", 1539, "L'Orlandino", 1540, "Vita di Caterina vergine e martire", 1540, "Talanta e Ipocrito", 1542, "Vita di San Tomaso", 1543, "Il Filosofo", 1546, "Orazia", 1546.

(εικόνα από έργο του Tiziano, περ. 1512)