Σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, οι χώρες ανά τον κόσμο –έχοντας συνειδητοποιήσει τις ολέθριες συνέπειες των πολέμων, της περιβαλλοντικής ρύπανσης, της κατασπατάλησης των φυσικών πόρων και της εμφάνισης θανατηφόρων ασθενειών– εφάρμοσαν ριζικά και καινοτόμα μέτρα. Διαμορφώθηκαν ανεξάρτητες, οργανωμένες και αυτόνομες πόλεις-κράτη, αξιοποιώντας στο έπακρο την επιστήμη και την τεχνολογία. Πλέον, οι πολίτες ζουν σε ένα περιβάλλον προστατευμένο και ποιοτικό, στις ηλικιακές Δομές όπου ανήκουν, χωρίς εξάρσεις, κινδύνους ή στενές ανθρώπινες επαφές, συμμορφωμένοι απόλυτα στις αρχές και στους νόμους της Νέας Κοινωνίας και συμβάλλοντας με την εργασία τους στην ευημερία του κοινωνικού συνόλου.
Από κάποια αδιευκρίνιστη αιτία, τα περισσότερα παιδιά μιας Δομής πρώτης εκπαίδευσης πέφτουν σε επιδημικό ύπνο. Συστήνεται μια ερευνητική επιτροπή επιστημόνων, ώστε να διερευνηθεί το συμβάν, όπου συμμετέχει και η Ήβη, μια νεαρή κοινωνιολόγος που καλείται να δώσει τη δική της εκτίμηση. Παρότι η ίδια υποστηρίζει ένθερμα τη Νέα Κοινωνία, οδηγείται σταδιακά στην ανακάλυψη θαμμένων μυστικών, αδίστακτων ψεμάτων και σκόπιμων διαστρεβλώσεων από τους ιθύνοντες. Η Ήβη συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ούτε καν η δική της ιστορία, ενώ διαπιστώνει πως ακόμα και η ανθρώπινη μνήμη μπορεί να χειραγωγηθεί.
Η χαρισματική συγγραφέας δημιουργεί έναν εντυπωσιακά αληθοφανή μελλοντικό κόσμο και μας παρασύρει σε ένα συναρπαστικό αναγνωστικό ταξίδι, καθηλώνοντάς μας και θέτοντας καίριους προβληματισμούς μέσα από την ευρηματική μυθοπλασία της.
Η Άννη Παπαθεοδώρου γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Δούλεψε σε διάφορες εταιρείες στον ιδιωτικό τομέα και στη συνέχεια εργάστηκε στην Εμπορική Τράπεζα, περνώντας από διάφορες θέσεις και διάφορους τομείς. Από το 2012 είναι συνταξιούχος.
Από τα εφηβικά της χρόνια τη γοήτευε η ποίηση και η λογοτεχνία και έγραφε -όπως οι περισσότεροι έφηβοι- ποιήματα, καθώς και δοκίμια, χωρίς ποτέ να σκεφτεί να τα εκδώσει. Μετά τη συνταξιοδότησή της ασχολήθηκε κυρίως με θέματα της πόλης. Κυψελιώτισα γέννημα θρέμμα, ανήκει σε μια άτυπη συλλογικότητα, την Ομάδα Κατοίκων Κυψέλης, που στόχο έχει την αναβάθμιση της γειτονιάς και τη δημιουργία ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ των γειτόνων. Στο ενδιάμεσο διάστημα δεν εγκατέλειψε ποτέ το ενδιαφέρον της για την οικονομία, καθώς και την πολιτική, διαβάζοντας πάρα πολλά σχετικά βιβλία.
Σημαντικό ενδιαφέρον της είναι το σκάκι, και είναι μέλος του Α.Ο. Πήγασος Κυψέλης. Για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα συμμετείχε σε ένα φιλοσοφικό καφενείο, καθώς και σε εργαστήρια φιλανάγνωσης και αυτοβελτίωσης.
Ζει πάντα στην Κυψέλη και έχει έναν γιο.
