Ίσως, έτσι να νιώθει κανείς, όταν μετά από ένα ευκαταφρόνητο χρονικό διάστημα υπερνικά τα εμπόδια και οδηγείται στην αυτό-ολοκλήρωση. Ίσως, πάλι όμως, εκείνο το κενό που κρατά ο καθένας για το αύριο, να μην πρέπει να καλυφθεί από κανέναν και για κανέναν λόγο. Ίσως, πρέπει πάντα να υπάρχει ένα κενό μέσα μας που να μας ωθεί προς το ολόκληρο και να μας αναγκάζει να κάνουμε τους διαλόγους που ήδη κάνουμε ή που επρόκειτο να κάνουμε.