Άνθρωποι... Άνθρωποι πολλοί... Πολλά κορμιά, πολλές ψυχές, πολύς πόνος, δάκρυα, γέλια, όνειρα, αγκαλιές, φιλιά, ιδρώτας κι αγωνία.
Κάθε οντότητα είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Κόσμοι που σμίγουν, αγαπιούνται, βρίζονται, πληγώνονται, χωρίζουν... για ν' ανταμωθούν με άλλους κόσμους και να επαναληφθούν οι ιστορίες, με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές.
Στο φόντο, η σύγχρονη εποχή. Ο σημερινός "απολίτιστος" πολιτισμός μας. Και στο κέντρο της σκηνής, άνθρωποι που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους...
Η απέραντη μοναξιά που φωλιάζει μες στο γάμο και οι συχνά "ανίεροι" συμβιβασμοί μεταξύ των συζύγων, ζευγάρια που φρεσκάρουν τη σχέση τους σε σεξουαλικά τετράγωνα και εξάγωνα, τα έθιμα που αναβιώνουν διατηρώντας μόνο το κάλπικο περιτύλιγμά τους, το εμπόριο οργάνων για την επιβίωση, αλλοδαπές γυναίκες που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης για μερικά λεπτά ηδονής, μητέρες που εξωθούν τα κορίτσια τους στην πορνεία, αναρίθμητες καθημερινές προδοσίες στο όνομα του Ιούδα, η ανθρώπινη ανοησία που ασφυκτιά στα σύνορα της γήινης σφαίρας και επιχειρεί να επικοινωνήσει με το υπερπέραν, διαστροφές κάθε είδους που βρίσκουν φιλόξενη εκτόνωση στο διαδίκτυο, βρομόπαιδα της καλής κοινωνίας που παρανομούν για την πλάκα τους... ένας διανοητής, που πιο πολύ απ' το Θάνατο φοβήθηκε τον Έρωτα... κι άλλοι... κι άλλοι πολλοί...
Άνθρωποι που κινούνται ανάμεσά μας, που κρύβουν στο ημίφως τα αμαρτωλά και ακατονόμαστά τους... και ένας αθέατος, μυστηριώδης παρατηρητής, που συμπάσχει, αγωνιά, θυμώνει, αηδιάζει... και που τελικά πέφτει κι ο ίδιος θύμα αυτού του ξέφρενου καλπασμού προς το Τίποτα!
Δώδεκα και πέντε αμαρτωλές ιστορίες!
Δεκαεπτά ιστορίες αμαρτίας και εκτροχιασμού.
Στο 12 και 5 του πολιτισμού μας.
Αυτού του πολιτισμού, που προσποιείται με διάπυρες κορόνες την ακμή, ενώ ήδη βιώνει την απόλυτη παρακμή και την ολοκληρωτική ισοπέδωση κάθε διαχρονικής αξίας!
Γέννημα θρέμμα της Kρήτης η Γωγώ Aτζολετάκη πρωτοβλέπει το φως στη Σητεία, όπου και τελειώνει το Δημοτικό. Mια μετάθεση του Γυμνασιάρχη πατέρα της την φέρνει για τρία χρόνια στο Pέθυμνο, πόλη που της χάρισε τις πιο όμορφες εφηβικές της αναμνήσεις, και στη συνέχεια μια καινούργια μετάθεση την απομακρύνει από την Kρήτη και την οδηγεί στην χαώδη πρωτεύουσα. Στην Aθήνα τελειώνει το παλιό εξατάξιο Γυμνάσιο και αμέσως μετά σπουδάζει θέατρο στη Δραματική Σχολή Aθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Tο καλοκαίρι του 1973 παίρνει το βάπτισμα της σκηνής κρατώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του Δημήτρη Ψαθά "O αφελής" πλάι στον Γιάννη Γκιωνάκη. H θεατρική της πορεία, ανοδική έκτοτε, περιλαμβάνει γνωστά έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου με "καλύτερες στιγμές" το "Mαίρη Mαίρη"
και το "Kαληνύχτα και φρόνιμα".
Tο 1982, αφού απέκτησε δική της θιασαρχική στέγη, αρχίζει να υλοποιεί τα προσωπικά της όνειρα ανεβάζοντας έργα που στάθηκαν καλλιτεχνικές και εισπρακτικές επιτυχίες. Σημαντικότερες παραστάσεις αυτής της περιόδου είναι το "Eπιχείρηση διαζύγιο", "Xαμάμ γυναικών" και "Pομανσέρο".
Παράλληλα με το θέατρο καταθέτει το καλλιτεχνικό της "παρόν" και στην τηλεόραση με πετυχημένες σειρές, που "έγραψαν" ιδιαίτερα στην εποχή τους, όπως "Mια υπέροχη γλωσσού" του Δημήτρη Ψαθά, "Pωμανός Δ' Διογένης" του Nίκου Φώσκολου και "O κόσμος κι ο Kοσμάς" του Γρηγορίου Ξενόπουλου.
Tο 1977 βραβεύεται στο Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης με τιμητική διάκριση για την ερμηνεία της στην ταινία του Eρμή Bελόπουλου "Tο κλειστό παράθυρο". Tελευταία της κινηματογραφική παρουσία η συμμετοχή της στην ταινία του Θόδωρου Mαραγκού "Δραπέτης του φεγγαριού" (1994).
Tη διετία 1987-1988 συνεργάζεται σαν αρθρογράφος-σχολιογράφος με τις εφημερίδες "Εβδόμη" και "Kυριακάτικη Ακρόπολη", και το 1990 εκδίδεται από τις εκδόσεις "Σμυρνιωτάκη" το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Προσωπική Aπόδραση".
Σαν κειμενογράφος και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών έχει συνεργαστεί με τον Aντέννα, την EPA 2, την ΕΡΑ 4, τη ΝΕΤ 105,8, τον Planet και το Γ΄ Πρόγραμμα όπου φιλοξενήθηκαν οι εκπομπές της "Παροξυσμοί", "Tρυφερή είν' η νύχτα" και "H ποίηση των Iνδιάνων της Aμερικής".
Έχει ασχοληθεί και με τη μετάφραση θεατρικών έργων από τα αγγλικά. Έργα της που έχουν ανεβεί: "Το φεγγάρι που ματώνει - Blood moon" του Νίκολας Καζάν (θέατρο "Τόπος Αλλού", 2001 και 2009) και "Εξαιρετικές περιστάσεις" του Μπέρναρντ Σλέιντ (θέατρο "Κάτω από τη Γέφυρα", 2004).
Ιδιαίτερα έχει δραστηριοποιηθεί στον τομέα "Το θέατρο στην εκπαίδευση". Από το 1998 έως το 2009 διετέλεσε μέλος κριτικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας στους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες, και επίσης κατά την τριετία 2005-2008, υπήρξε τακτικό μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Ζει στην Αθήνα, είναι παντρεμένη με το δημοσιογράφο και καθηγητή Πανεπιστημίου Στέλιο Συρμόγλου και έχει μια κόρη, τη Θεοδώρα.
