2021: Η επανάσταση που δεν έγινε ποτέ

2021 Διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Το κράτος που δημιουργήθηκε δεν κατάφερε να μετουσιώσει τα ιδανικά της. Οι προοδευτικές αξίες του Ελληνισμού παραχαράχθηκαν. Η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ η Αυτοκρατορία του Λαού, όπως οραματίσθηκε ο Ρήγας. Το σχέδιο του Καποδίστρια για ένα Κράτος Ιερόν, μία χώρα αφιερωμένη αποκλειστικώς και μόνον εις τας Επιστήμας και την διαφώτισιν του ανθρώπινου γένους, ακυρώθηκε βίαια. Ο πόλεμος για την αναγέννηση του ελληνικού πολιτισμού χάθηκε. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα έχει βιώσει εκατό χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της σε συνθήκες χρεοκοπίας. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ Η υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα. Η περιβαλλοντική καταστροφή και η κλιματική αλλαγή απειλούν την ίδια τη ζωή. Η ζωή στη γη, όπως τη γνωρίζουμε, μπορεί σύντομα να μην υπάρχει. Ο χρόνος έχει ήδη αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Και όμως, ακόμα και σήμερα, δεν το έχουμε αντιληφθεί. Η Γη δεν μας έχει ανάγκη. Θα συνεχίσει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να υπάρχει. Εμείς χρειαζόμαστε τη Γη. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Παρότι κυρίαρχο αίτημα του λαού είναι η πολιτική αλλαγή, το παλιό πολιτικό σύστημα εμποδίζει την πρόοδο της χώρας. Οι μεταρρυθμίσεις υπονομεύθηκαν και απέτυχαν. Η πολιτική αντιπροσώπευση εκφυλίζεται καθημερινά. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος είναι γενικευμένη. Η διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών ξεκινάει από τις κάλπες. Η διάθεση των ψηφοφόρων είναι τιμωρητική. Η ψήφος των πολιτών είναι αρνητική. Οι εκλογές δεν αρκούν για να αλλάξει η Ελλάδα. Το Δημοκρατικό πολίτευμα κινδυνεύει. Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ Από το 1974 άλλαξε ο κόσμος, πολλές φορές. Οι ιδεολογίες της βιομηχανικής περιόδου διαψεύστηκαν. Οι κοσμοθεωρίες που προσδιόριζαν τον τρόπο σκέψης και τη ζωή των ανθρώπων στη βιομηχανική εποχή έχουν καταρρεύσει. Οι δημοκρατικές αξίες αμφισβητούνται. Αυταρχικά καθεστώτα καταλαμβάνουν σε όλο τον κόσμο την εξουσία. Η πρόοδος και η συντήρηση αναπροσδιορίζονται. Η αριστερά και η δεξιά αλλάζουν μορφή. Το βέβαιο είναι ότι οι διαφορές ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση δεν θα αποτυπωθούν πολιτικά με τους ιδεολογικούς όρους της προηγούμενης ιστορικής περιόδου. ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ Η σύγκρουση ανάμεσα στο νέο και το παλιό αποτελεί τη νέα φάση εξέλιξης της πολιτικής ζωής. Σε ιδεολογικό επίπεδο, το νέο δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί. Η δυναμική της δημιουργίας του, ενώ διαπερνά την κοινωνία, δεν έχει εκφραστεί πολιτικά. Το παλιό και το νέο εκφράζουν δύο διαφορετικούς κόσμους. Δύο διαφορετικές πορείες για το μέλλον της χώρας. Το παλιό και το νέο θα διαχωριστούν αναπόφευκτα, ανάμεσα σε όσους επιδιώκουν τη συντήρηση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης και στις δυνάμεις που θα δημιουργήσουν μία νέα προοπτική, ολότελα διαφορετική, για την ανατροπή και την υπέρβασή του. ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο όραμα για το μέλλον. Μία νέα αρχιτεκτονική. Ένα άλλο κράτος, που θα δημιουργηθεί από την αρχή. Για τις ανάγκες και τις προοπτικές του 21ου αιώνα. Την Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία. Τα συντάγματα γράφονται από τους λαούς. Οι αναθεωρήσεις τους και οι νόμοι από τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες. Το νέο Σύνταγμα πρέπει να απέχει από το παλιό όσο ένας πίνακας του Πικάσο από μια αγιογραφία.