Τέσσερις μικρές αφηγήσεις πολιτισμικής ιστορίας φωτίζουν τις πολύσημες όψεις της διαφοράς και τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται η ανθρώπινη ταυτότητα μέσα από τεχνολογίες επιτέλεσης, θεσμικές κανονικότητες και σωματικές μεταμορφώσεις. Από τη βυζαντινή θεοκρατική συγκρότηση του πολιτισμικού άλλου έως τη ριζοσπαστική ενσάρκωση του σώματος στον Καζαντζάκη, από τη σωτηριολογική αυτοθυσία της Γκόλφως μέχρι τη διαφημιστική κυριαρχία της τεχνολογίας στον σύγχρονο λαϊκό λόγο, αναδεικνύεται η ένταση ανάμεσα στη βιωμένη εμπειρία και τις κανονιστικές αναπαραστάσεις της. Το βιβλίο διερευνά, σε μικροκλίμακα, τη σύνθετη αλληλεπίδραση φύσης και πολιτισμού, σώματος και εξουσίας, ετερότητας και ταυτότητας. Κοινή συνισταμένη των τεσσάρων παραδειγματικών περιπτώσεων που αναλύονται αποτελεί η διαρκής πρόκληση που θέτει η διαφορά στην πολιτισμική κανονικότητα, υπενθυμίζοντας ότι η ταυτότητα δεν είναι δεδομένη, αλλά διαρκώς υπό διαπραγμάτευση, διακύβευμα και μηχανισμός εξουσιαστικής συγκρότησης. Πρόκειται για μια στοχαστική ανίχνευση των πολιτισμικών μεταμορφώσεων ανάμεσα στον λόγο της παράδοσης και τη ρήξη της νεωτερικότητας.
