Πώς ν' αρχίσω, Θεέ μου, πώς ν' αρχίσω να μιλάω γι' αυτό το υπέροχο τέρας, που μεταμορφώθηκε στον πιο ωραίο κύκνο του κόσμου; Για μια τρελή που μας παρέσυρε όλους στο ιδιωτικό της παραλήρημα. Για ένα παράδειγμα εγωκεντρισμού που δεν μπόρεσε, επί δεκαετίες, να δει πέρα από την περίφημη μύτη του; Για μια ηλεκτρική θύελλα που στα 52 της χρόνια, έκανε 60.000 νέους να μπιζάρουν όρθιοι επί τρία τέταρτα τη φωτιά που την έκαιγε; Για την απόλυτα μαγική φωνή ενός πλάσματος ανυπόφορου, κουραστικού, αφόρητου που μουλάρωσε σ' ένα υπνωτισμένο τμήμα του εγκεφάλου μας κι από κει τραγουδάει ακόμα;
Η Ελεωνόρα Σταθοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή Καρόλου Κουν και στο Εθνικό. Έπαιξε στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο, όπου πήρε δύο κρατικά βραβεία Α΄ γυναικείου ρόλου για τις ταινίες 1922 του Νίκου Κούνδουρου και Ένας ήσυχος θάνατος της Φρίντας Λιάππα. Λίγο αργότερα εγκατέλειψε την ηθοποιία για να ασχοληθεί με την αγιογραφία, τα εικαστικά, το ραδιόφωνο και το γράψιμο. Αγιογράφησε πολλά εκκλησάκια, έκανε δύο εκθέσεις στην γκαλερί "Αστρολάβος" και εξέδωσε τα βιβλία "Εκείνος, Barbara: διάλογος με μια περσόνα" (εκδ. Οδός Πανός) και "Καλό αίμα, κακό αίμα" (εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας). Επτά χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του "Εκείνος", το ξανάγραψε για τις εκδόσεις του "Βιβλιοπωλείου της Εστίας".
