Μπλουζ, σουίνγκ, γκόσπελ, τζαζ και ρυθμ-εν-μπλουζ είναι έννοιες που έχουν μπει στο λεξιλόγιο μας, ενώ παράλληλα οικεία μας έχουν πια γίνει τα ονόματα των Λούις Άρμστρονγκ, Μάιλς Ντέιβις, Μπι Μπι Κινγκ και άλλων σπουδαίων εκπροσώπων της μαύρης μουσικής. Παρόλα αυτά, πολύς κόσμος δεν έχει παρά μια μάλλον μπερδεμένη αντίληψη για όλα αυτά. Μερίδιο ευθύνης φέρει και ένα μεγάλο κομμάτι της σχετικής βιβλιογραφίας, όπου το θέμα της γέννησης και ανάπτυξης της μαύρης μουσικής αντιμετωπίστηκε είτε λαογραφικά, με εμμονή σε κουραστικές για τον μη ειδικό λεπτομέρειες, είτε από μια λευκή διανοουμενίστικη οπτική, που στρογγύλεψε τις πιο ενδιαφέρουσες ίσως γωνίες του.
Ο Ληρόι Τζόουνς (Αμίρι Μπαράκα πλέον, από όταν ασπάστηκε το Ισλάμ) πιάνει το θέμα από τις ρίζες του, τον κόσμο δηλαδή της Δυτικής Αφρικής του 16ου και 17ου αιώνα, και το ακολουθεί μέχρι την Αμερική της δεκαετίας του 1960, βλέποντας το από τη σκοπιά των ανθρώπων οι οποίοι δημιούργησαν τα μπλουζ και την τζαζ και έζησαν τα μουσικά αυτά είδη από μέσα, σε έναν κόσμο ο οποίος επέβαλλε διαρκείς διακρίσεις κατά των μαύρων και υπέρ των λευκών.
Ο συγγραφέας αντιμετωπίζει τις μουσικές εξελίξεις ως αυτό που πρωτίστως θα έπρεπε να είναι: ένας καλλιτεχνικός δηλαδή καθρέφτης της εποχής και των κοινωνικών μετασχηματισμών της, μέσα από τους οποίους δεν ανδρώθηκε μονάχα το σημαντικότερο κομμάτι της μαύρης μουσικής, μα και η σύγχρονη Αμερική. Κι όλα αυτά μέσα από τη ματιά ενός ανθρώπου ο οποίος, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, έζησε ενεργά τόσο τους κοινωνικούς αγώνες των Αμερικανών Νέγρων, όσο και τη μουσική τους...
Για τους παραπάνω λόγους, το παρόν έργο έχει δικαίως χαρακτηριστεί διεθνώς ως σύγγραμμα αναφοράς.
Ο Everett LeRoi Lones /Amiri Baraka γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1934 στο Newark του New Jersey, από μια τυπική μαύρη οικογένεια του Νότου, που μετανάστευσε στο βορρά για να βρει τη ''γη της επαγγελίας''. Ο πατέρας του ήταν ταχυδρόμος, η μητέρα του εργάτρια. Σπούδασε σε διάφορα πανεπιστήμια των Η.Π.Α (Rutgers, Columbia, Howard). Το πρώτο του πτυχίο το παίρνει ση ηλικία μόλις 19 ετών. Το 1954 κατατάσσεται στην Πολεμική Αεροπορία και φτάνει στο βαθμό του λοχία. Μια ανώνυμη επιστολή που τον κατηγορεί ότι είναι κομουνιστής και η ύπαρξη του Κομουνιστικού Μανιφέστου μεταξύ των βιβλίων του θα τερματίσουν την στρατιωτική του καριέρα. Ο Baraka αποτελεί πλέον έναν από τους σημαντικότερους ηγέτες του μαύρου εθνικισμού και συμμετέχει πρωταγωνιστικά στη διοργάνωση του Congress of African Peoples το 1970 και της National Black Political Assembly το 1972.
Μη Διαθέσιμο
