"Αν ήξερα πόσο πόνο έχει η αγάπη, δε θα σε είχα αγαπήσει", της είπε ο Θεοτόκης.
"Εγώ θα σε είχα αγαπήσει", του απάντησε η Κάλλας, "ακόμα κι αν ήξερα πως χωρίς εσένα δε θα είχα γνωρίσει τον πόνο ποτέ... Νιώθω πως θα ερχόμουν να σε βρω σαν την ψυχή που πάει και ενσαρκώνεται σ' ένα σώμα, γνωρίζοντας από πριν πως το σώμα αυτό θα τη βασανίσει..."
Η Μαρία γεννήθηκε τυφλή. Έλεγε η μητέρα της πως, καθώς την κρατούσε στην αγκαλιά της, είδε στα τυφλά μάτια της την ομορφιά της μουσικής που την ακούς αλλά δεν τη βλέπεις. Σαν τα τραγούδια που λέει η Κάλλας ήταν, λέει, το βλέμμα της... Σαν την Casta Diva έμοιαζε... Τόσο όμορφη! Και τότε αποφάσισε να τη βαφτίσει Μαρία και να τη φωνάζει Κάλλας.
Παιδί ακόμα η Κάλλας, γνωρίζεται με τον Θεοτόκη. Μικρός και εκείνος, οκτώ χρόνων. "Θέλεις να είμαι τα μάτια σου; Να σου λέω τι βλέπω;" της προτείνει με αθωότητα ο Θεοτόκης...
Αγαπήθηκαν πολύ. Και πόνεσαν πολύ. Όλη τους τη ζωή για τον έρωτα και την αγάπη την έζησαν. Και η ζωή είχε φυλαγμένα γι' αυτούς βάσανα αλλά και στιγμές ανείπωτης ευτυχίας. Και πάνω απ’ όλα, μουσική...
Η Βικτώρια Μακρή γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου συνεχίζει να κατοικεί και να εργάζεται. Τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοίτησή της από το Πολυτεχνείο, εργάστηκε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε αρχιτεκτονικό γραφείο. Παράλληλα ασχολιόταν με την μελέτη λογοτεχνικών κειμένων. Αργότερα άρχισε να ασχολείται συστηματικά στο χώρο της λογοτεχνίας ως επιμελήτρια κειμένων, ενώ παράλληλα έγραφε στίχους για τραγούδια και διηγήματα. Στίχοι της μελοποιήθηκαν από τον μουσικοσυνθέτη Νίκο Μαμαγκάκη.
Έχει γράψει δύο μυθιστορήματα. Δύο διηγήματά της έχουν βραβευτεί με το πρώτο και δεύτερο βραβείο, σε πανελλήνιους διαγωνισμούς του Πνευματικού Κέντρου του δήμου Λέρου.
Τον Μάιο του 2011, μαζί με την οικονομολόγο-ποιήτρια Παρασκευή Κωστοπέτρου, λάβανε μέρος σε παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργάνωσε η Οργάνωση Ελληνικού Πολιτισμού "Νόστος", υπό την αιγίδα της ελληνικής Πρεσβείας στην Αργεντινή, με θέμα την επιστροφή στην Ελλάδα των γλυπτών του Παρθενώνα. Το διήγημα που γράψανε από κοινού, με τίτλο "Ο ιερός χορός των Καρυάτιδων", πήρε το τρίτο βραβείο.
Μη Διαθέσιμο
