Κι αφού μετέτρεψε την πόλη της Αθήνας και τους ναούς της σε έναν σωρό από στάχτες, ο περσικός στρατός του βασιλιά Ξέρξη κατευθύνθηκε βόρεια, στην κοιλάδα της Βοιωτίας. Εκεί ο εχθρός σταμάτησε, στα τρία χιλιόμετρα περίπου από τη δημοκρατική πόλη-κράτος των Πλαταιών κι έχτισε ένα πελώριο χωμάτινο οχυρό, αρκετά μεγάλο για να μπορεί να χωρά μισό εκατομμύριο άντρες και δούλους. Ο Μαρδόνιος, ο στρατηγός που ήταν επικεφαλής των βαρβάρων, περίμενε υπομονετικά τους Έλληνες σύμμαχους να συγκεντρωθούν για να αντισταθούν για μια τελευταία φορά στη δύναμη εισβολής του. Πριν όμως οι Πέρσες συμφωνήσουν να συναντηθούν στο πεδίο της μάχης, οι αγγελιαφόροι τους πήγαν στους Έλληνες μ’ ένα περίεργο αίτημα…
― Απόσπασμα παπύρου από τη Χαμένη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, γραμμένη από τον «Εξόριστο Συγγραφέα».
