Le silence
Le silence guette on craint le pire
Plus le moment de chercher ses mots
Se taire et c’est la terre qui s’ouvre
Comme une houle qui nous recouvre
Et nous confine comme animaux
On meurt quand on n’a plus rien à dire
Η σιωπή
Η σιωπή καραδοκεί κι εμείς φοβόμαστε τα χειρότερα
Δεν έχουμε ούτε μια στιγμή για να βρούμε τις λέξεις της
Σιωπούμε και είναι η γη που ανοίγει
Σαν μία φούσκα που μας σκεπάζει
Και μας περιορίζει σαν τα ζώα
Πεθαίνουμε όταν δεν έχουμε τίποτα πια να πούμε
