Οι δυο νέες ποιητικές συλλογές του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου περιλαμβάνουν από 50 χαϊκού η καθεμιά. Η πρώτη, Fast food, αναφέρεται στο γρήγορο πέρασμα του χρόνου και στον συνήθως επώδυνο -ιδιαίτερα γι' αυτούς που ονειρεύτηκαν ανατροπές και πόθησαν να ζήσουν με δίκαιο και αλληλεγγύη- απολογισμό ζωής: Μνήμες γεμίζουν/ το άδειο μου παρόν./ Έχω να τρώω. Και αλλού: Σπονδές κρασιού/ για νεκρούς. Για ζωντανούς/ κάποτε αίμα.
Συνδετικό των δύο συλλογών η απώλεια και η μνήμη που γεμίζει το άδειο παρόν ως παρακαταθήκη μετάβασης από τη μια στην άλλη ζωή. Αυτή η ιδιότυπη συνέχεια που οπλίζει με απαντοχή και εγκαρτέρηση: Όλα θ' αλλάξουν./ Κάνε γροθιά τα χέρια/ κι εμπρός, ξεκίνα.
