Το έργο "Karaoke Poetry Bar" αποτελεί μια σύνθεση εγκατάσταση στην οποία συναντιούνται η ποίηση, η performance και το βίντεο. Πρόκειται για ένα πολυσυμμετοχικό έργο που στηρίζεται στην ιδέα της μεταστροφής, της αλλαγής χρήσης ενός χώρου η οποία τον ενεργοποιεί ως πεδίο παιχνιδιού, εμπλέκοντας τους συμμετέχοντες και τους θεατές-παίκτες στο ενδεχόμενο μιας ουτοπίας. [...]
Προτείναμε στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες να απαγγείλουν τα ποιήματα που ο καθένας θα επιλέξει, σε δημόσιους χώρους της Αθήνας, τον τόπο που ζούμε (οι περισσότεροι), με τη γνώση πως τίποτα δεν είναι δυνατόν να αλλάξει με αυτό τον τρόπο, αλλά με την πεποίθηση πως μια τέτοια δράση ανατρέπει το δεδομένο της παθητικότητας, είναι μια ρωγμή στο σώμα της ομοιομορφίας, είναι ακόμα μια πράξη εξέγερσης ενάντια στη βία και την επιβολή διαφόρων συνθηκών καταναγκασμού (ακόμα και αισθητικού τύπου) που είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε. Το ίδιο το ποίημα που ακούγεται, που απαγγέλλεται δυνατά, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του είναι ένας εξορκισμός. Το ξόρκι δεν αλλάζει τις συνθήκες του κόσμου, αλλάζει τη σχέση αυτού που το επικαλείται με τον κόσμο. Και το ποίημα είναι πάντα και επίκληση. [...]
