Η "Φόνισσα", η πιο γνωστή νουβέλα του Παπαδιαμάντη και ένα από τα κορυφαία έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, κυκλοφορεί στα ιταλικά σε μετάφραση του Francesco Maspero στη σειρά Modern Greek Classics των Εκδόσεων Αιώρα. Το έργο διαδραματίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, τη Σκιάθο. Στο γύρισμα του 20ού αιώνα, στο νησί της Σκιάθου, η γριά Φραγκογιαννού τα φέρνει βόλτα κάνοντας γιατροσόφια με βότανα. Με τη βαθιά γνώση της για τη σκληρή μοίρα που περιμένει τις γυναίκες στην παραδοσιακή κοινωνία του νησιού δεν διστάζει να καταθέσει ένα κατηγορώ εναντίον των κοινωνικών συμβάσεων και εναντίον του ίδιου του Θεού, για χάρη της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου.
Με ηθική που θυμίζει Ντοστογιέφσκι, ο συγγραφέας έρχεται αντιμέτωπος με το κακό, με την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, και η Φραγκογιαννού αποτυπώνεται στη συνείδηση του αναγνώστη ισότιμη με τις μεγάλες γυναικείες μορφές της αρχαίας τραγωδίας. Και, όπως και στην αρχαία τραγωδία, η κάθαρση επέρχεται με τον θάνατο, ο οποίος σφραγίζει όλους αυτούς που τολμούν να αψηφήσουν τον θεϊκό και τον ανθρώπινο νόμο.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
