Με τη βοήθεια ενός προξενητή, βρήκε και σύζυγο και σπίτι για να την στεγάσει. Το νοίκιασε για 999 χρόνια. Όχι γιατί ήλπιζε πως θα είχε τη χαρά να ζήσει εκεί τόσο πολύ μαζί της -εξήγησε αργότερα στη σύζυγό του- αλλά όντας ένας σκέτος "βάρβαρος" δεν μπορούσε να κάνει τίποτ' άλλο, σύμφωνα με την τοπική νομοθεσία. Δεν ανέφερε βέβαια πως, αν δεν ανανέωνε την καταβολή του ενοικίου, η μίσθωση αυτή έληγε αυτομάτως στο τέλος του μηνός. Οι λεπτομέρειες προκαλούσαν ανέκαθεν αποστροφή στον Πίκερτον. Επιπροσθέτως, εκείνη δεν θα μπορούσε να εκτιμήσει τη χιουμοριστική πλευρά του θέματος. Κάποιοι ευφυείς γιαπωνέζοι τεχνίτες έκαναν αδιαφανείς τους χάρτινους τοίχους και, με τη βοήθεια της αμερικανικής τεχνολογίας, έβαλαν και κλειδαριές. Τα υπόλοιπα στοιχεία ήταν γιαπωνέζικα. Η Μαντάμ Μπάτερφλαϊ γέλασε και τον ρώτησε γιατί μπήκε σε τόσο κόπο, αφού θα ζούσανε στην Ιαπωνία!
Οι εκδόσεις ''Ηλέκτρα'' δημιούργησαν τη σειρά ''Ιστορίες για διάβασμα'' για να προσφέρουν στους Έλληνες αναγνώστες τις σπάνιες συγκινήσεις που απόλαυσαν εκατομμύρια άνθρωποι τα τελευταία 100 χρόνια, διαβάζοντας τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λαϊκής λογοτεχνίας. Τα κείμενα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, μετά από έρευνες σε αρχεία βιβλιοθηκών και περιοδικών, αφού πολλά από αυτά, μόλις τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνουν πάλι την προσοχή των εκδοτών, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο John Luther Long γεννήθηκε στο Ανόβερο της Πενσυλβανίας, την Πρωτοχρονιά του 1861. Σπούδασε νομικά και άσκησε τη δικηγορία στη Φιλαδέλφεια, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε περιστασιακά, περισσότερο σαν μια ευχάριστη απασχόληση. Ωστόσο, η νουβέλα του "Madame Butterfly" κέρδισε πολύ σημαντική θέση στις καρδιές των αναγνωστών. Στην ανακάλυψη της από το κοινό συνέβαλλε η οργισμένη αντίδραση των στρατιωτικών κύκλων, για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίαζε έναν αξιωματικό του αμερικανικού ναυτικού. Και, φυσικά, η ομώνυμη όπερα του Πουτσίνι, της οποίας το λιμπρέτο έγραψε ο ίδιος ο Λονγκ. Κατά τα άλλα, έγραψε ένα ακόμα λιμπρέτο για όπερα και τέσσερα θεατρικά έργα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Δραματικής Τέχνης της Φιλαδέλφειας μέχρι τον θάνατο του, το 1927.
