Καρπός μια πολύχρονης έρευνας και μελέτης, η παρούσα εργασία έρχεται να δώσει μια πρώτη, καταρχήν, απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται τόσο με τις διάφορες μουσικές φόρμες από τη μία, που δημιούργησαν οι Τσιγγάνοι καλλιτέχνες του Κόσμου, όσο και με τις μουσικές παραδόσεις και φόρμες, από την άλλη, που υιοθέτησαν και φιλτράρησαν απ' τις κοινωνίες των Μπαλαμέ -στη διάρκεια των αιώνων συνύπαρξής τους- και τις οποίες, στη συνέχεια απέδωσαν στην κοινωνία. Έτσι φωτίζονται όχι μόνο οι μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας, αλλά και της Γιουγκοσλαβίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Ισπανίας, το δημοτικό τραγούδι, τα χάλκινα πνευστά, τα τσιγγάνικα βιολιά, το φλαμένκο, ενώ αναζητούνται και καταγράφονται οι μουσικές αλληλεπιδράσεις όλων των λαών με τους Rom.[...] Αλλά, τελικά, εκείνο που επιχειρεί να διερευνήσει ο συγγραφέας τούτης της εργασίας είναι οι αντικειμενικοί, ηθικοί, κοινωνικοί, ψυχικοί και πνευματικοί όροι κάτω απ' τους οποίους οι Τσιγγάνοι ανέπτυξαν τη μουσική τέχνη. Γι' αυτό και το έργο αποτελεί μια πολύ σοβαρή ιστορική και κοινωνιολογική ερμηνεία της μουσικής, χορευτικής και γενικότερα καλλιτεχνικής δημιουργίας των Τσιγγάνων, όπου γης.
Ο Δημήτρης Ντούσας εργάζεται ως δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1962 στο Φανάρι της Καρδίτσας. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ασχολείται με έρευνες σε όλους τους τσιγγάνικους καταυλισμούς και οικισμούς της χώρας. Έχει δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων για την ιστορία, την κοινωνική οργάνωση, την κουλτούρα, την εκπαίδευση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις που υφίστανται οι Rom καθώς και το βιβλίο "Rom και Φυλετικές Διακρίσεις" (εκδ. Gutenberg).
