Η πεποίθησή μου ότι η κρίση στη μουσική του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα του τμήματος εκείνης που άμεσα προέρχεται από το έργο των συνθετών της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης, είναι το αποτέλεσμα της κρίσης του θέματος και των μορφών, είναι δηλαδή μία κατάσταση που αφορά στις ίδιες τις διαδικασίες της σύνθεσης και όχι στο κοινό, άρχισε να διαμορφώνεται ήδη στα μέσα της δεκαετίας του '80. Παράλληλα, η εμπειρία μου με την ταυτόχρονη ιδιότητα του μουσικολόγου και του συνθέτη πάνω στη μουσική του 20ού αιώνα, και ιδιαίτερα των κινημάτων των δεκαετιών του '50 και του '60, με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η μουσική δημιουργία των τελευταίων πενήντα χρόνων δεν θα ήταν δυνατόν να κατανοηθεί χωρίς τη διερεύνηση των προβλημάτων που άμεσα προέκυπταν από το μουσικό εξπρεσιονισμό και δωδεκαφθογγισμό των αρχών του αιώνα. Τα προβλήματα αυτά αφορούσαν κυρίως στη διάλυση του θέματος, θεωρουμένου ως μιας αδιάσπαστης μελωδικο-αρμονικο-ρυθμικής ενότητας, καθώς και στη συνεπαγόμενη διάλυση των αντίστοιχων
κλασικών μορφών.
Στα κείμενα του παρόντος βιβλίου, αφενός διαγράφεται η πορεία από τη διάλυση-κρίση του θέματος και των μορφών στην κρίση της ίδιας της μουσικής δημιουργίας όπως αυτή εμφανίζεται εντονότερα από τη δεκαετία του '50 και ύστερα και αφετέρου επιχειρείται ο εντοπισμός των αφετηριών αυτής της κρίσης κυρίως σε επίπεδο μουσικολογικό και δευτερευόντως φιλοσοφικο-αισθητικό μέσα από την ανάλυση συγκεκριμένων έργων των Schοnberg, Berg και Webern.
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1947 και στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1961. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Γιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας "Μαθηματικές διαδικασίες στο έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη", ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υποβάλλοντας διατριβή με θέμα: "Η κρίση του θέματος στο έργο των συνθετών της δεύτερης σχολής της Βιέννης: Schonberg, Berg, Webern". Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, καθώς και στην Ιταλία (Φλωρεντία 1981, Νάπολη 1987), Βουλγαρία (Σόφια 1985), Γαλλία (Κάνες 1987, Ορλεάνη 1987), Αμερική (Πανεπιστήμιο Βοστόνης 1991, Πανεπιστήμιο Λουϊζιάνας 2004), κ.α.. Έργα του έχουν ηχογραφηθεί από την Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ παραγγελίες για σύνθεση μουσικών έργων τού έχουν δοθεί από το Γ΄ Πρόγραμμα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Δήμο Ηρακλείου, ΟΜΜΑ κ.ά. Το 1982 πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού με το έργο "Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 1". Οι συνθέσεις του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου-Χ. Νάκας και έργα του έχουν δισκογραφηθεί από τις δισκογραφικές εταιρείες Warner ("Έρως και Ψυχή", 1999) και "Agora" ("Σπουδή για κουαρτέτο εγχόρδων", 2000). Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ου αιώνα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Μουσικολογία, Μουσικά, Musik und Asthetik, Revue Esthetique, Arts 8, κ.ά.), έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Βερολίνου, Βερολίνο, 1999, Konzerthaus Βερολίνου 2000, Συμπόσιο Arlond Schonberg und griechishe komponisten - in memoriam Iannis Xenakis, στο Arlond Schonberg Center, Βιέννη, 2002, Συνέδριο με θέμα "Η αξία της μουσικής σήμερα", σε συνδιοργάνωση του περιοδικού "Μουσικολογία" με το Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα, 2002, Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογίας του περιοδικού Μουσικολογία σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Theodor W. Adorno, 2003, κ.ά.) To 2002 εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου -Χ. Νάκας δύο βιβλία του με τίτλους αντίστοιχα: "Schonberg, Berg Webern: Η κρίση της μουσικής δια μέσου της κρίσης του θέματος και των μορφών" και "Ο Νίκος Σκαλκώτας και η ευρωπαϊκή παράδοση της μουσικής των αρχών του 20ου αιώνα". Ο Γιώργος Ζερβός είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ανάλυση, μουσική του 20ου αιώνα και σύνθεση.
