Since I too have agonized over trying to decipher the meaning of the Parthenon Frieze, I believe that I am allowed to repeat something that I supported some time ago: that the reexamination of a subject so labyrinthine and bibliographically lumbered has to be dealt with as an intellectual debt, the satisfaction of which will justify all future corrective approaches. However, the anticipated reevaluations of perhaps the most important artistic creation of Periclean times will be fruitful and forward-looking only to the degree that they will draw cognitive powers from a fundamental text by Luigi Beschi. With the republication of that text, in a free-standing format, I am sure that all the new interpretative attempts by modern scholars will be inspired by the intellectual stimuli and values of an unrepeatable scientific ethos.
Angelos Delivorrias
Ο Luigi Beschi (27 Δεκεμβρίου του 1930, Desenzano del Garda της Βόρειας Ιταλίας - 14 Ιουλίου 2015, Αθήνα) σπούδασε Ιστορία της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Padova, έλαβε μέρος στις αρχαιολογικές αποστολές της Κυρήνης και υπήρξε υπότροφος της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Από το 1972 δίδασκε διαδοχικά στα Πανεπιστήμια του Chieti, της Νάπολης, της Πίζας και της Φλωρεντίας, διενεργώντας ταυτόχρονα τις ανασκαφές της Ηφαιστείας και του Ιερού των Καβείρων στη Λήμνο.
Το εξαιρετικά πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό του έργου φώτισε πολλές σκοτεινές πτυχές επιμέρους θεμάτων, όπως τη δομή της ζωφόρου του Παρθενώνα και τη λογική της, τη διαδοχή των ιερών στη δυτική και τη νότια πλευρά της Ακρόπολης, το ιστορικό του ιερού βράχου κατά την περίοδο της ξενοκρατίας, ποικίλα τοπογραφικής ή αρχιτεκτονικής φύσεως ερωτήματα γύρω από διάφορα μνημεία των Αθηνών και της Αττικής. Εξίσου πολύτιμες είναι οι μελέτες του για την προέλευση ορισμένων γλυπτών σε ιταλικά μουσεία από την ενετοκρατούμενη Κρήτη, αλλά και για την περιπετειώδη κατάληξη στην Αγγλία κάποιων κιόνων από τον σουνιακό ναό του Ποσειδώνα. Πρέπει ακόμα να μνημονευθεί η παράλληλη συμβολή του στην έρευνα της κλασικής μουσικής, ιδιαιτέρως του Johann Sebastian Bach.
Για τη διεθνώς καταξιωμένη προσφορά του, ο Luigi Beschi τιμήθηκε από έναν μεγάλο αριθμό φημισμένων ακαδημιών, πανεπιστημιακών σχολών, πνευματικών ιδρυμάτων και την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία.
