Πρόκειται για μια ιστορία που μοιάζει με παραμύθι. Ίσως γιατί η εποχή που διαδραματίζεται, φαντάζει μακρινή. Ίσως, γιατί ο άνδρας που την αφηγείται, φέρει την αύρα από τον κόσμο του παραμυθιού, του θρύλου και του ονείρου. Η δημιουργός τον αποτυπώνει έτσι όπως φαντάζει στα μάτια του αναγνώστη:
Όπως τον βλέπω ντυμένο με το επίσημο ένδυμά του και με τον αέρα τού κοσμοπολίτη, αναρωτιέμαι, αν και ο ίδιος δεν είναι ένας από τους ήρωες αυτής της ιστορίας.
Προχωρεί, με βήμα αγέρωχο στη σκηνή, υποκλίνεται στο ακροατήριο, ανεβαίνει στο πόντιουμ και αφήνει πάνω στο αναλόγιο τη χρυσή, μαγική ράβδο του.
Σκύβει, τραβάει μια παρτιτούρα από τη δερμάτινη τσάντα του και καθώς την ανοίγει, ελευθερώνονται εξαίσιες μουσικές. Σπεύδει, συλλέγει τις σκόρπιες στον άνεμο νότες και υφαίνει την αιώνια τού έρωτα αρμονία, στα φύλλα του πενταγράμμου.
Κάθεται στο πιάνο και αγγίζει με τις άκρες των δαχτύλων του τα φιλντισένια πλήκτρα, γιατί με νότες αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία του μυθικού πύργου, τη μεγάλη αρχαιολογική ανασκαφή και το "παιχνίδι" των ερώτων.
Η Μαρία Κοτοπούλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε θέατρο στη σχολή Πέλου Κατσέλη και στο Ινστιτούτο Θεάτρου της Σορβόνης. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Θεάτρου των Εθνών και την τάξη υποκριτικής στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού. Το μυθιστόρημα "Για του Αλέξανδρου τη χάρη" είναι το τρίτο της βιβλίο. "Το μυθικό ταξίδι της Γης" είναι το πρώτο και "Τα μαγικά δώρα του Διονύσου" είναι το δεύτερο, όλα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά Η Λέξη, Ελίτροχος, Νέα Πορεία, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Έρευνα, Εντευκτήριο. Επίσης συνεργάστηκε με το Γ΄ Πρόγραμμα στην έκδοση "Ρήγας-Σολωμός. Εις Μνήμην" (1998), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
