Τα χαλκώματα ήταν τους παλιούς καιρούς -όχι και τόσο δηλαδή- μέρος από τα προικιά της νύφης. Τσουκάλια, ταψιά, τετζερέδες, κανάτια, για να ασκεί τα μαγειρικά της καθήκοντα. Τα κουζινικά της σα να λέμε.
Χάλκωμα ήταν όμως -σε ακόμα πιο παλιούς καιρούς- δίσκος, πινάκιο ή τετράγωνο φύλλο χαλκού για καταγραφή αρχείων ή σημειώσεων· πριν εφευρεθεί το χαρτί.
Τα κείμενα όμως αυτής της συλλογής αποτελούν χαλκογραφίες στις οποίες αποτυπώνεται η μοίρα της δικιάς μας προίκας. Πώς την σπαταλήσαμε με αλόγιστες δαπάνες στον τζόγο του παρόντος, μόνο και μόνο για την ηδονή που προσφέρει -αν προσφέρει- η εφήμερη ευημερία μας· και όχι όλων.
…………………………………………….
Ηδονήν μέγιστον κακού δέλεαρ. (Ηράκλειτος)
Η ηδονή είναι δόλωμα για τα πιο μεγάλα κακά.
