Οι ιστορίες αυτές δεν αποτελούν "ενότητα", όπως συνηθίζεται. Και γιατί να αποτελούν; Είναι σκόρπιες μνήμες, παλιές μέχρι και σημερινές. Ένας κόσμος πραγματικός. Όσο και ονειρικός.
- Ένας διάλογος-μονόλογος
- Ένας δρόμος που έχει κι αυτός τη δική του ιστορία
- Ράντζα με αρρώστους, ανάπηροι με καροτσάκια, νοσοκόμες με πάπιες, καθαρίστριες με σφουγγαρίστρες, θρήνοι και σπαραγμοί στο νοσοκομείο της τρέλας
- Όταν ο Έρωτας κι ο Θάνατος ανταμώνουν στ' αντάρτικα λημέρια
- Όνειρα απραγματοποίητα "κάποιου"
- Η εκδίκηση της πιτσιρίκας
- Έχουν τα ζώα ευαισθησίες, και πόσο ζώα είναι;
- Ψαλμοί και φυσαρμόνικες, δυο παράλληλες ιστορίες
- Όπου το ψέμα έχει κοντά ποδάρια
- Το καροτσάκι που πετάει
- Παραμύθι χριστουγεννιάτικο, όπου οι τρεις Μάγοι με τις γκαμήλες τους ψάχνουν μες στην Αθήνα το αστέρι της Γέννησης
- Και τέλος, ένα παραμυθάκι για μικρούς και μεγάλους, βγαλμένο απ' το μυαλό της μάνας μου...
Ζωγράφος, εικονογράφος και συγγραφέας, ο Γιάννης Στεφανίδης γεννήθηκε το 1921 στην ΕΣΣΔ. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. με δασκάλους τους Μπισκίνη, Αργυρό, Παρθένη και θεωρητικά τους Παπαντωνίου και Πρεβελάκη. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στην Κατοχή και χάραξε πολλά σχέδια που κυκλοφόρησαν παράνομα. Αργότερα έκανε σκίτσα πολιτικά σε εφημερίδες και κατόπι, εξόριστος, ζωγράφισε στους τόπους εξορίας. Μετά, και για 15 χρόνια, εργάστηκε για βιοπορισμό σε δουλειές άσχετες, χωρίς να χάσει όμως και την επαφή με την τέχνη. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε με τις γραφικές τέχνες καθώς και με εικονογραφήσεις βιβλίων, κυρίως παιδικών, όπως η 18τομη σειρά της Ελληνικής Μυθολογίας (εκδόσεις "Σίγμα"), τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα, κ.ά. Ακόμα, αναζητώντας κι άλλους τόπους έκφρασης, έκανε μουσική με τον Δ. Φάμπα -κλασική κιθάρα- και τελευταία γράφει. Συμμετείχε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, καθώς και στις Μπιενάλε χαρακτικής Qingdao (Κίνα, 2000), Acqui Terme (Ιταλία, 2003) και Beizing (Κίνα, 2003), στην Α' Βαλκανική Μπιενάλε Ex Libris του Βελιγραδίου (2002), και στις Διεθνείς Εκθέσεις Ex Libris Chamaliers (Γαλλία, 2003), Saint Niklaas (Βέλγιο, 2003) και Αθήνας (εκδόσεις "Άγκυρα", έκθεση-διαγωνισμός, 2003). Έγραψε τα βιβλία: "Ζωγραφική στην εξορία" (Σύγχρονη Εποχή, 1988), "Η αγάπη πάει σχολείο" (αφήγημα, Σίγμα, 1995), "Πέτρα κυλισάμενη" (μυθιστόρημα, Σίγμα, 1998), "Το ελιξήριο του έρωτα" (διηγήματα, Σίγμα, 1999). Τιμήθηκε με διάκριση εικονογράφησης (Mencione) από την πανευρωπαϊκή οργάνωση Pier Paolo Vergerio για το βιβλίο του "Αργοναύτες" της σειράς "Ελληνική Μυθολογία", στην Πάδοβα της Ιταλίας, το 1989, με Α' βραβείο Εικονογράφησης του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (IBBY) για τα χαρακτικά του μυθιστορήματός του "Πέτρα κυλισάμενη", το 1999, με διάκριση στη Μπιενάλε χαρακτικής Qingdao, Κίνα, το 2000, και με Α' Βραβείο διηγήματος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, το 2003. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
