Ένας απλός μα ρομαντικός φαντάρος, που έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία το 1919-1922, σκιαγραφεί με ευαισθησία ψυχής όχι μόνο τη δίνη και την τραγικότητα εκείνου του πολέμου, αλλά παράλληλα και τις ευχάριστες πτυχές του. Μ' έναν απαράμιλλο λυρισμό περιγράφει τα μέρη της Ανατολής που για πρώτη φορά επισκέπτεται, όπως τις φυσικές ομορφιές, τα τοπία, τις πόλεις, τα χωριά, τους κατοίκους, τα ήθη κι έθιμα, ως άλλος «περιηγητής», που με μια φωτογραφική μηχανή τσέπης και το αμπρί του για εμφανιστήρι, κατόρθωσε ν' απαθανατίσει όλ' αυτά, μα δυστυχώς ελάχιστες φωτογραφίες διασώθηκαν. Διασώθηκε όμως η τακτική αλληλογραφία που διατηρούσε με το σπίτι του, μα προπαντός με την «Αδελφή Στρατιώτου» από τη Σμύρνη, από την οποία «αδελφή» γεννήθηκε σιγά-σιγά ένα διάχυτο ερωτικό συναίσθημα, που όμως η μεγάλη διαφορά ηλικίας τους, οι συμφορές και το δραματικό τέλος του πολέμου, το εμπόδισαν να ολοκληρωθεί...
Το βιβλίο έχει λάβει το Βραβείο της Εστίας Νέας Σμύρνης.
