Δεν είναι απίθανο να ισχυριστεί κάποιος πως το όνομα Υψηλάντης προέρχεται από κάποιον πρόγονο μεγάλης οικογένειας, που καταγόταν από τους ορεσίβιους Σκοτσέζους, τους Χαϊλάντερς... οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Ανατολή και έγραψαν το επώνυμό τους επί το ελληνικότερον. Ποιος θα ψάξει την ετυμολογία του ονόματος και πού θα βρει πληροφορίες για κάποιο χωριό Υψηλή στον Πόντο; Βέβαια, υπάρχει και το χωριό Υψηλάντης στη Βοιωτία και η πόλη Ypsilanti στην πολιτεία Michigan των Η.Π.Α., αλλά αυτές οι ονομασίες προέκυψαν χάρη στα ανδραγαθήματα του Δημήτριου Υψηλάντη, κατά την Ελληνική Επανάσταση.
Στο βιβλίο αυτό συμπεριλαμβάνονται μερικά παράδοξα, που άλλοτε προκαλούν ερωτήματα κι άλλοτε περνούν απαρατήρητα. Πολλές φορές προκύπτουν από την προσπάθεια ερμηνείας κάποιου τυχαίου στοιχείου ή περιστατικού. Αλλά και ο εντοπισμός συμπτώσεων προκαλεί το ενδιαφέρον, καθώς και η προσπάθεια εξωραϊσμού ονομάτων που έχουν προκόψει από καταστάσεις μη αποδεκτές ή από χαρακτηριστικά μη αρεστά. Σε αυτά, ας προστεθούν και κάποια ολισθήματα γραφής. Σε κάθε περίπτωση μπορεί να υπάρξει και μια απλούστερη, φυσικότερη εξήγηση...
Όσα ακολουθούν, αποτελούν μια μικρή συμβολή στην αναζήτηση του ιδιότυπου.
Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι ιστορικός, ομ. Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολλέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών οργάνωσε και διευθύνει το Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών και το δοκίμιο και έχει μεταφράσει έργα ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prevert, Puppa, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί απο σκηνής. Για το έργο του έχει τιμηθεί από την Ιταλική Δημοκρατία με τη διάκριση του Cavaliere.
