Στη μελέτη αυτή εισάγονται στοιχεία που είναι χρήσιμα για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του τόπου μας, όπως είναι η αειφορία. Αειφορία είναι η εσκεμμένη παραγωγή ενός αγαθού, όπως είναι η ενέργεια, χωρίς τη δυνατότητα μείωσης της παράγουσας ύλης. Δεν εξαντλούμε, δηλαδή, το αγαθό που παράγει την ενέργεια προς όφελός μας και εις βάρος των επόμενων γενεών. Η ύλη της μελέτης αυτής δίδεται σε δύο μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι το γενικό και περιλαμβάνει: Αειφόρο ή συντηρούμενη ανάπτυξη, Ανανεώισιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), Αιολική, Ηλιακή και το νερό. Για την Αιολική Ενέργεια αναφέρεται διαχρονικά η χρήση της και αναπτύσσεται το Αιολικό δυναμικό της Κρήτης. [...]
[...] Το δεύτερο μέρος είναι ένα ειδικό παράρτημα που αφορά γεωπόνους και υδρολόγους που επιθυμούν ισοζύγιο ύδατος στις λεκάνες απορροής της επαρχίας, εκείνες του Αλμυρού και του Κοιλιάρη ποταμού, δίδοντας 12 χάρτες του Ελλαδικού χώρου, μέσης Μηνιαίας Δυναμικής Εξατμοδιαπνοής σε χιλιοστά.
Τέλος δίδεται προοπτική, κατά την Καλλικράτειο περίοδο, στην επαρχία μας.
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο Νικόλαος Ξ. Γρυλλάκης γεννήθηκε το 1926 στον Αλίκαμπο Αποκορώνου Χανίων. Είναι πτυχιούχος μαθηματικών με μεταπτυχιακές σπουδές στη μετεωρολογία και στην εφηρμοσμένη στατιστική στο Πανεπιστήμιο Rutgers του New Jersey των ΗΠΑ. Υπήρξε διευθυντικό στέλεχος της ΕΜΥ και έχει διδάξει σε παραγωγικές σχολές της αεροπορίας ΣΤΥΑ, Σ.Ι. και Μετεωρολόγων.
Επίσης δίδαξε επί σειρά ετών στις σχολές πλοιάρχων του εμπορικού ναυτικού στον Ασπρόπυργο, την Κύμη και το ΚΕΣΕΝ.
