[...]Στα παλαιότερα δημόσια κτήρια της Αθήνας η απλότητα είναι το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει. Ανεξάρτητα από το αν το αντικείμενό τους είναι θρησκευτικό, πολιτικό, δικαστικό ή κοινωνικό, ο χαρακτήρας τους από την άποψη αυτή είναι ίδιος. Στα κτήρια αυτά, ο παραπάνω χαρακτήρας εκφραζόταν ιδίως με δύο ιδιότητες· η μία προέκυπτε από τη φύση του αθηναϊκού κλίματος και η άλλη από τη φύση του εδάφους. Η ομορφιά και η ηπιότητα του πρώτου, φωτισμένη από το χρώμα της ατμόσφαιρας και ζωογονημένη από τις αύρες της γειτονικής θάλασσας, όπως ήταν φυσικό δελέαζαν τους κατοίκους της Αθήνας να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στο ύπαιθρο [...]
Ο Κρίστοφερ Ουόρντσουορθ (Christofer Wordsworth) (1807-1885), επίσκοπος του Λίνκολν (Lincoln), γεννήθηκε στο Λάμπεθ (Lambeth) στις 30 Οκτωβρίου του 1807 και ήταν το τρίτο και το νεώτερο αγόρι του Κρίστοφερ Ουόρντσουορθ (1774-1846), καθηγητή στο Κολλέγιο Τρίνιτυ του Καίμπριτζ (Trinity College, Cambridge) και της Πρίσκιλλας (Priscilla) κόρης του Τσαρλς Λόυντ του Μπίνκλεϋ Χωλ (Charles Lloyd of Bingley Hall). Το 1815 έχασε τη μητέρα του και το 1825 εγκατέλειψε το Γουϊντσέστερ (Winchester) και εισήλθε στο Τρίνιτυ Κόλετζ (1826), όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα στις σπουδές του. Το 1830 εκλέχθηκε υφηγητής του ίδιου κολλεγίου. Το 1832-3 ταξίδεψε στην Ελλάδα και ήταν ο πρώτος Άγγλος που έγινε δεκτός από το βασιλιά Όθωνα. Ήταν πανέξυπνος ερευνητής. Τα συμπεράσματά του για το που ήταν η ακριβής τοποθεσία της Δωδώνης επιβεβαιώθηκαν το 1887 από τις ανασκαφές του Καραπάνου. Τα βιβλία του "Αθήνα και Αττική" (Athens and Attica) και "Ελλάδα" (Greece) παραμένουν ακόμα και σήμερα ως αυθεντικές πηγές. Ο Ουόρντσουορθ ήταν ένας ακαταπόνητος συγγραφέας. Είχε καθαρή σκέψη και σοβαρότητα και επιπλέον μια τάση μυστηριακού ενθουσιασμού. Το ύφος του ήταν ζωηρό, ευγενικό και επιβλητικό. Μια πραγματική διάθεση για σαρκασμό και αυστηρότητα ελεγχόταν από μια αυστηρή αυτοπειθαρχία. Για πολλούς έδινε την εντύπωση της ζωντανής ενσάρκωσης του Πνεύματος των Πατέρων της Εκκλησίας. Έγραψε και πολλά άλλα έργα.
