Ένας άντρας και μια γυναίκα γνωρίζονται στην αίθουσα αναμονής ενός παράξενου σιδηροδρομικού σταθμού, όπου δεν υπάρχει ούτε τρένο ούτε σταθμάρχης. Ο αιώνιος κουτοπόνηρος αναζητεί μανιωδώς την καταγωγή του: προέρχεται, άραγε, από τον Γκρέγκορυ Πεκ ή από τους καπετάνιους του ’21; Μια ασήμαντη ανδρική φιγούρα μπροστά στον καθρέφτη απορεί: είναι πράγματι τόσο άσχημος όσο πιστεύει η γυναίκα του; Ένα νεροπίστολο οδηγεί σε «ατυχές» περιστατικό. Μια πλούσια χήρα παντρεύεται έναν «αποτυχημένο» συγγραφέα, πλην όμως ταλαντούχο λογιστή. Η αγάπη ενός ζευγαριού μεταμορφώνεται υπό τη μελωδία του «Μπολερό». Ένα παγερό μήνυμα στο κινητό προκαλεί το τέλος μιας σχέσης. Μια γυναίκα μιλά σε ρυθμό πολυβόλου. Ένας ανέμελος συμβολαιογράφος προσπαθεί να μην υπογράψει το τελευταίο συμβόλαιο.
Επεισόδια καθημερινής ζωής που ανατρέπονται από στιγμιαία τρέλα, ψυχογραφήματα που θυμίζουν νομίσματα με δύο όψεις. Η ομορφιά και η ασχήμια, η λογική και η παράνοια, η αγάπη και το μίσος, η επιτυχία και η αποτυχία, η γνώση και η άγνοια, η τάξη και η διατάραξη, εναλλάσσονται με υποδόριο χιούμορ και λεπτή ειρωνεία, θυμίζοντάς μας διαρκώς ότι η σοβαροφανής πραγματικότητα δεν έχει πάντα σχέση με τη γελοία αλήθεια.
Η Τιτίνα Δανέλλη (Μαρία Χριστίνα) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία στη Νάπολη και στη Ρώμη της Ιταλίας, ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε τη σχολή Διερμηνέων. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά περιοδικά (ΕΝΑ και ΚΑΙ, επί εποχής Παύλου Μπακογιάννη) και σε απογευματινές εφημερίδες στο ελεύθερο αλλά και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Επίσης έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και έκανε πολλές μεταγλωττίσεις από ξένες ταινίες. Από το 1985 εργάζεται στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης". Πρώτο της έργο το μυθιστόρημα "Ο επιτυχημένος" (1971). Ακολούθησαν το μυθιστόρημα "Αντιπερισπασμός" (1973), οι νουβέλες "Αίθουσα αναμονής" (1974) και "Σερ Γκρέγκορι ή Καπετάν Γρηγόρης" (1986), το μυθιστόρημα "Ένα και Ένα κάνουν όσο θες" (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολεων, 1981), το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1996), και τα μυθιστορήματα "Ο θρήνος της Κλεοπάτρας" (2000), "Το παιχνίδι του δικαστή" (2002), "Εκ των πραγμάτων" (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, 2003), "Η τέταρτη γυναίκα" (2004), και το κατασκοπευτικό μυθιστόρημα "Ο ταγματάρχης" (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, 2007). Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΥΠΠΟ για το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1995). Έλαβε μέρος, με διηγήματα της, και στους τέσσερις τόμους των "Ελληνικών εγκλημάτων" (2007, 2008, 2009 και 2011) ενώ συμμετείχε και στον συλλογικό τόμο "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα - Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες" (2012).
