Στη συλλογή "Αίθουσα αναχωρήσεων" του Πέτρου Πολυμένη, μέσα στο κάθε ποίημα η φωνή που ακούγεται αρχικά διαθλάται στην εμπειρία, διαφορετικοί ήχοι και πρόσωπα αφυπνίζονται, ο ρυθμός αλλάζει και ενίοτε μια ηχώ σχηματίζεται. Παρόλ' αυτά το αίτημα της ενότητας παραμένει επίμονα, όπως φανερώνεται στη γεωμέτρηση της συλλογής, η οποία ξεδιπλώνεται σε τέσσερις ενότητες: Δρόμος, Λατρεία, Αγορά, Κατοικία. Από τα τέσσερα αυτά σημεία του ποιητικού ορίζοντα απλώνονται νήματα που διαπερνούν τα ποιήματα της συλλογής, υφαίνοντας μια εξωστρεφή ανα-σύνθεση που περιέχει το ποιητικό υποκείμενο, τοπία και αντικείμενα γύρω του, καθώς και πρόσωπα, είτε στο άμεσο περιβάλον είτε εντός του κοινωνικού σχηματισμού.
Αν και η ανάγνωση ενός ποιήματος έχει ως αναγκαία προϋπόθεση μονάχα το τυπωμένο χαρτί, στην "Αίθουσα αναχωρήσεων" επιχειρείται η εικονοποίηση έντεκα ποιημάτων, μέσα από ισάριθμα λεκτικά βίντεο. Σε ορισμένα εξελίσσεται παράλληλα ένα οδοιπορικό σε σπάνια ελληνικά τοπία. Με αυτόν τον τρόπο ερευνάται και από μία άλλη κατεύθυνση ο εμπλουτισμός της ποιητικής πρακτικής στον παρόντα χρόνο, ποιες ακόμα δίοδοι ανοίγονται μεταξύ λέξεων και εμπειρίας, ή πώς μπορούν να φωτιστούν διαφορετικά τα σιωπηρά συμφραζόμενα των ποιημάτων, και να αναδειχτούν οι ίδιες οι λέξεις.
Ο Πέτρος Πολυμένης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε μηχανικός στην Αθήνα και το Λονδίνο, και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Έχει δημοσιεύσει τέσσερις ποιητικές συλλογές και μια φιλοσοφική μονογραφία. Δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα λογοτεχνικά και φιλοσοφικά περιοδικά και βιβλιοπαρουσιάσεις του σε εφημερίδες. Η εικονοποίηση για το ποίημα "Οι φίλοι εκείνοι", το οποίο περιλαμβάνεται στη συλλογή "Αίθουσα αναχωρήσεων" (2013), έλαβε το βραβείο "Οδυσσέας" στο 6ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λονδίνου (London Greek Film Festival), στην κατηγορία "Πειραματικές ταινίες". Η προσωπική του ιστοσελίδα είναι: www.atole.gr. Από το 2013 διευθύνει τις εκδόσεις "Ατόλη", οι οποίες υποστηρίζουν τη δημιουργική ένταση και συνομιλία μεταξύ ποίησης, εικόνων και ήχου στην ψηφιακή εποχή, όπως συνυφαίνονται στην ύλη του χαρτιού.
