Πέντε χρόνια μετά το Σωσίβιο, σύνθεση 19 ποιημάτων γραμμένων από το 1986 ως το 2001, ο Παναγιώτης Ιωαννίδης συναρμόζει στον Ακάλυπτο 25 ποιήματα της περιόδου 1995-2009. Αν στο πρώτο βιβλίο «μονάδα έκφρασης» ήταν η λέξη, στο δεύτερο μοιάζει να είναι η φράση.
Η ζωή περνάει. Φτάνει στο μαύρο κι εξακολουθεί.
«Ακάλυπτος»: ουσιαστικό, επίθετο. Ένας χώρος όπου συμβαίνουν τόσα και τίποτα δεν κρύβεται.
Η ομορφιά επιστρέφει εκεί όπου ήταν.
Μετά τους προσεκτικούς στίχους του Σωσίβιου, τα ποιήματα του δεύτερου βιβλίου του Παναγιώτη Ιωαννίδη κινούνται σ' έναν πλατύτερο χώρο και με μεγαλύτερη ελευθερία – αδρά σκίτσα με μολυβιές γρήγορες.
Λόγια και εικόνες που συνέβησαν χωρίς να πάψουν.
