Πρώτο. Στις κυρίες επιδιώξεις των ειδών τής τέχνης κρύβεται το αισθητικό ξάφνιασμα που έρχεται να επιβεβαιώσει την άπειρη, συχνά αντιθετική πολυμορφία πραγμάτων, φαινομένων, και τις επίσης απειράριθμες δυνατότητες καλλιτεχνικής απεικόνισης τους. Το ξάφνιασμα προέρχεται από την απροσδόκητη γειτνίαση στην αλυσίδα του λόγου διαφορετικών ώς αντίθετων εκφάνσεων και τρόπων έκφρασης, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, παράγουν ποιητική πολυσημία μέσα από την ειδική σύνθεση τους σε ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Σε αρκετές από τις παραπάνω περιπτώσεις ταιριάζει και λειτουργεί ποιητικά το σχήμα που πρότεινε ο Χέγκελ για την πορεία της διαλεκτικής μεθόδου στη φιλοσοφία: θέση - αντίθεση - σύνθεση. Εντωμεταξύ, η σύνθεση εννοείται όχι ως αριθμητικό άθροισμα, αλλά ως κατακόρυφη ανύψωση, συνάντηση και αισθητική λειτουργία τού συνόλου σε υψηλότερα από τη θέση - αντίθεση επίπεδα. Το τίναγμα αυτό, το ανοδικό άλμα αναδεικνύεται και λειτουργεί αποτελεσματικότερα στην ποίηση: δημοτική και λόγια όλων των εποχών και λαών. Λόγος γίνεται για καθολικό στοιχείο και γνώρισμα τής τέχνης. Από τους φιλόσοφους με μεγάλη επιτυχία χρησιμοποίησε παρόμοια λεκτικά σχήματα πρώτος ο Ηράκλειτος (6ος π.Χ. αιώνας) και ο Νίτσε (τέλη του 19ου αιώνα). Ξεχωριστές φράσεις - προτάσεις και ολόκληρες παράγραφοι από το έργο των δύο αντρών διατρέχονται από ποιητικούς τρόπους έκφρασης και προσλαμβάνονται ως ποίηση σε πεζό. Ή ως είδος διαφορετικής ποίησης.
Δεύτερο. Το "άνοιγμα" των δύο άκρων, η διαφορά ύψους και βάθους, παρουσίας και απουσίας, ζωής και θανάτου, χαράς και λύπης προκαλούν, βέβαια, την αισθητική έκπληξη, ενώ στη συνέχεια πολλαπλασιάζουν τα μεγάλα μεγέθη και ελαχιστοποιούν τα μικρά...
Γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Δεσπότης Γρεβενών. Το 1946 τελείωσε την 6η Οκταταξίου στα Γρεβενά. 1947-1949 μαχητής του ΔΣΕ. Απολυτήριο Μέσης Εκπαίδευσης πήρε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Φοιτητής στις Φιλολογικές Σχολές των πανεπιστημίων Τασκένδης και Κιέβου. Τελείωσε με άριστα και διάκριση το Κρατικό πανεπιστήμιο του Κιέβου (Τμήμα Ρωσικής Φιλολογίας). Μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Λογοτεχνίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ με ειδίκευση στη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία. Υποστήριξε διδακτορική διατριβή με θέμα: "Η ζωή και το έργο του Δ. Σολωμού". Στο ίδιο Ίδρυμα εργάστηκε ως μόνιμος επιστημονικός συνεργάτης με πλήρη απασχόληση για 17 χρόνια. Μελέτησε σχεδόν αποκλειστικά τη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία. Το 1976 επαναπατρίστηκε κι εγκαταστάθηκε στη Αθήνα. Άνεργος στην Ελλάδα για 18 μήνες εξ αιτίας της άρνησής του να συμμορφωθεί με υποδείξεις (ούτε μία μέρα χωρίς δουλειά στην ΕΣΣΔ). Δούλεψε για τρία χρόνια στο φροντιστήριο "Παιδεία". Από το 1980 έως το 1997 δίδαξε Ελληνική και Ξένη Λογοτεχνία, θεωρία λογοτεχνίας, ερμηνεία κειμένων και δημοτικό τραγούδι στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Ιωαννίνων. Για πρώτη φορά σε ελληνικά πανεπιστήμια δίδαξε το μάθημα της ελληνικής λογοτεχνίας κατά τον Ιταλο-ελληνικό πόλεμο, την κατοχή και την Εθνική Αντίσταση. Για τρία χρόνια δίδαξε Ελληνική Λογοτεχνία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Σόφιας όπου οργάνωσε και διεθνές συνέδριο με θέμα: "Τα μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη" με την έκδοση των Πρακτικών στα Βουλγαρικά και Ελληνικά.
Έργα του (ανάμεσα τους 25 βιβλία σε ξεχωριστές εκδόσεις) έχουν δημοσιευτεί στα ελληνικά, ρωσικά, αγγλικά, γαλλικά, σερβικά, βουλγαρικά, ουκρανικά. Ποιήματα του μεταφράστηκαν και δημοσιεύτηκαν στη Ρωσία (ποιητική συλλογή και ξεχωριστά ποιήματα), Ουκρανία, Γεωργία, Βουλγαρία, Ουγγαρία. Συμμετείχε με εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε 40 περίπου διεθνή και εθνικά φιλολογικά συνέδρια Έγραψε εργο-βιογραφικά λήμματα για Έλληνες συγγραφείς, άρθρα για τη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία σε σοβιετικές εγκυκλοπαίδειες, καθώς και τα λήμματα για τους συγγραφείς των λαών της ΕΣΣΔ, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, και άρθρα (σύντομες"Ίστορίες") για τις ίδιες λογοτεχνίας στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό" και τον τόμο "Παγκόσμια Λογοτεχνία" της "Εκδοτικής Αθηνών". Οι πρώτες μονογραφίες για τη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία σε όλη την ιστορία της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ένωσης είναι δικές του. Με δική του πρόταση και επιμέλεια (μετάφραση και πρόλογοι) δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα Ρωσικά συλλογές του Σολωμού και του Παλαμά, μυθιστορήματα του Καζαντζάκη ("Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και "Ο Καπετάν Μιχάλης"), του Κώστα Κοτζιά ("Ο καπνισμένος ουρανός"), του Θέμου Κορνάρου ("Το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου") κ.ά.
