Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε ειρηνικά τη δημοκρατία ως πρωθυπουργός και τη θωράκισε ο πρόεδρος, πραγματοποιώντας ένα από τα βασικά πολιτικά του οράματα: την ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία.
Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος ως πρόεδρος, επί δύο συνεχείς πενατετίες άπλωσε παντού τη δημοκρατία, την έφερε δίπλα στον καθένα, προσέδωσε μια νέα διάσταση στη λειτουργία του θεσμού: την άμεση επικοινωνία με τον πολίτη.
Και οι δύο πρόεδροι έγραψαν ιστορία με τη δημιουργική "συγκατοίκησή" τους με κυβερνήσεις διαφορετικής πολιτικής αντίληψης, χαράσσοντας επιτυχείς διεξόδους από τους συνταγματικούς περιορισμούς με τολμηρό δημόσιο λόγο, που ικανοποιούσε το δημόσιο αίσθημα. [...]
Ο Δημήτρης Παπαναγιώτου ήταν για δεκαέξι χρόνια διευθυντής της Καθημερινής της Ελένης Βλάχου. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του Ταχυδρόμου του Χρήστου Λαμπράκη και της Ημέρας του Τζώρτζη Αθανασιάδη. Από το Μάρτιο του 1995 διευθύνει το Γραφείο Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας του κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου.
Ο συγγραφέας έχει τιμηθεί για το έργο του στη δημοσιογραφία και στα γράμματα με τις ακόλουθες διακρίσεις: Βραβείο Δημοσιογραφίας Ιδρύματος Μπότση (1985), Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών (1998), Βραβείο Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (1999), Βραβείο Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (1999), Χρυσό μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών (2002).
Το 1981 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Αντίο, Γουτεμβέργιε - Από το Σημειωματάριο ενός δημοσιογράφου (Εκδόσεις Καθημερινής), το 1995 το μυθιστόρημά του Πέμπτη εποχή (Εκδόσεις Καστανιώτη) και το 1999 Ο τελευταίος έρωτας - Τέσσερις γυναίκες, τέσσερις ιστορίες (Εκδόσεις Καστανιώτη).
