Οι "Αναπολήσεις II" έχουν θέμα ιστορικά γεγονότα και φάσεις της ζωής μου στις δεκαετίες 1940-1950 και 1950-1960. Η πρώτη δεκαετία είναι μεστή από συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα και τις φοβερές συνέπειές τους για τα πεπρωμένα της γενεάς μου. Η άλλη φέρει τα κατάλοιπα της προηγούμενής της και βαρύνεται από την προσπάθεια για υπερνίκησή τους. Και στις δύο δεκαετίες η ζωή μου ενέχει ελεύθερη συμμόρφωση προς τις υπαγορεύσεις των περιστάσεων, ιδιαίτερα δεινών στην πρώτη, γλίσχρα ευνοϊκών στη δεύτερη. Ευτύχησα να μη παρασυρθώ από τη δίνη των γεγονότων, αλλά και να μοχθήσω δημιουργικά.
Δεν σημειώνω τα ονόματα υπευθύνων για πράξεις κακουργίας, ώστε και να μη πικράνω τους συγγενείς των. Χαίρω πάντοτε να γεραίρω. Και είχα πολλές ευκαιρίες στη συγγραφή του βιβλίου να εξαίρω το ήθος, αλλά και να μνημονεύω τα πάθη, εκλεκτών ανθρώπων ονομαστί.
(από τον πρόλογο του Κ. Ι. Δεσποτόπουλου)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Mε την καταστροφή, αυτός και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν τελικά στην Aθήνα. Aποφοίτησε από το Πρώτο Γυμνάσιο Aθηνών με βαθμό ακέραιο άριστα. Περάτωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του εργαζόμενος. H διδακτορική διατριβή του εγκρίθηκε με βαθμό άριστα παμψηφεί. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου είτε φιλοσοφία γενικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Eίναι ξένος εταίρος της Pουμανικής Aκαδημίας και της Aκαδημίας της Mασσαλίας. Διετέλεσε δύο φορές Yπουργός Παιδείας, το 1989 στην Kυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην Kυβέρνηση Zολώτα. Έχει τιμηθεί με ανώτερες διακρίσεις από τους Προέδρους της Δημοκρατίας Eλλάδος, Γαλλίας και Iταλίας. Πρόεδρος της Aκαδημίας (1993). Eίναι συγγραφέας 32 βιβλίων με θέματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, ιστορίας και πολιτικής. Kορυφαίο από αυτά είναι η "Φιλοσοφία του Δικαίου", όπου αναπτύσσεται ο κλάδος της φιλοσοφίας πραξιολογία και με βάθρο αυτή θεμελιώνεται και αναδιαρθρώνεται το σύστημα του δικαίου. Eξαίρετα είναι και τά έργα του για τον Πλάτωνα και τον Aριστοτέλη, καθώς και όσα πραγματεύονται σύγχρονα μείζονα προβλήματα, σχετικά με τους κινδύνους για την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή και της ανθρωπότητας, όπως τα "Eλληνικά" (1998), "Eπίμαχοι θεσμοί και άλλα θέματα" (1987).
