Τον Σεπτέμβριο του 1920, ένα κύμα απεργιών σάρωσε ολόκληρη την Ιταλία. Οι εργάτες κατέλαβαν τα εργοστάσια και δημιούργησαν συμβούλια για την διεύθυνσή τους, φθάνοντας στα πρόθυρα της κατάληψης της εξουσίας. Ήταν η κορύφωση 2 χρόνων έντονης ταξικής πάλης που θα καθόριζε την πορεία της ιταλικής πολιτικής τα επόμενα 30 χρόνια.
Στο Τορίνο, το Κίνημα των Συμβουλίων βρήκε την πλέον συνεκτική θεωρητική και πρακτική του έκφραση, βρισκόμενο στην πλέον προωθημένη επιθετική του φάση. Τα αφεντικά των εργοστασίων ήταν ανίσχυρα να το εμποδίσουν, το κράτος παράλυτο μπροστά στην ορμή του. Το τέλος του "Παλαιού Κόσμου", τουλάχιστον στην Ιταλία, φαινόταν να πλησιάζει. Όμως το Κίνημα θα προδοθεί από την ελεγχόμενη από το Σοσιαλιστικό Κόμμα συνδικαλιστική ηγεσία, η οποία θα έρθει σε συμφωνία με τους βιομηχάνους. Το Κίνημα θα διαλυθεί και η Τάξη θα βασιλεύσει για μια ακόμη φορά. Ο δρόμος για τον φασισμό είχε ανοίξει...
