Τα μικρά κείμενα του Προκοπίου Γάζης που εκδίδονται στον τόμο αυτόν αποτελούν ενδιαφέρουσες μαρτυρίες για την ρητορική της ύστερης αρχαιότητας και προσφέρουν μία εναργή εικόνα του βίου και του πολιτισμού μιας ακμάζουσας ελληνικής πόλης της ανατολής, της Γάζας, τις πρώτες δεκαετίες του έκτου μεταχριστιανικού αιώνα.
Ο Προκόπιος Καισαρείας έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. (περίπου 500-570) και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Συνδεόταν στενά με τον Βελισάριο, αρχιστράτηγο του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στο έργο του προσπάθησε να ακολουθήσει τη μέθοδο και τη γλωσσική έκφραση των αρχαίων ελλήνων ιστορικών και ιδίως του Θουκυδίδη. Η αξία του ως ιστορικού έγκειται στο ότι υπήρξε κατά κύριο λόγο αυτόπτης μάρτυς των γεγονότων που περιέγραψε και στο ότι αποτελεί πολύτιμη πηγή σε θέματα αρχιτεκτονικής και στρατιωτικής τακτικής. Ιδιαίτερες συζητήσεις έχει προκαλέσει η στάση του απέναντι στον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, η οποία χαρακτηρίζεται αμφίθυμη και ποικίλλει από τους ύμνους και τους επαίνους έως τη δηκτική κριτική, ανάλογα με τον επίσημο ή μη χαρακτήρα της ιστορικής του αφήγησης.
